Tudalen:Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil).pdf/41

Bu i Gymru wiwgu enwogion
A rhif harddwych o fwynber feirddion,
Ni fu'i nentydd a'i gelltydd gwylltion—
Ei chymoedd a'i theg lynnoedd gleinion,
Heb bynciau urddawl mwyn benceirddion
Yn cu odli a'u hadlais cydlon.

Er Taliesyn, ac Aneuryn,
Cawn i waered
Lu o fwyngeirdd ei boreufeirdd
Yn ebrifed.

Buan rhed i ben eu rhi
Hynt Dafydd o lan Teifi,
A'i gywydd teg ei wead
A gaed fel gwin i'r min mad;
Yn eu rhif nid hwyr y rhed
Gwiwlan eilydd Glan Aled,
Rhoi natur i Dudur dân A dawn i ganfod anian;
Ab Edmwnd, arab edmyg,
Y dorch mewn ymdrech fe'i dyg—
A difai y ceir Dafydd
Yn ben ydd awen i'w ddydd,
Ac ef a ddylid gyfarch
Yn ddeddfwr beirdd, haeddfawr barch;
Tyn weuai Gutyn Owain,
A Nanmor, y cerddor cain;
A dilesg daw i'w dilyn
Beraidd lais y bardd o Lŷn—
Teimlai a gwelai Gwilym
Anian a gwres yn ei grym;
Meddai allwedd yn gweddu
I gloion y galon gu.
Ond wedi'r restr glodadwy
G'ronwy o Fon geir yn fwy.