ATHR. EDWARDS (yn anerch ei frodyr).
"Nid ydych ddim heb achos o'ch amheuaeth,
A sail i ofni twyll yr offeiriadaeth;
Ac o bob twyll y sydd, twyll offeiriadol
By fwyaf erchyll waeog ac uffernol;
Gochelwch rhagddynt—gwyliwch ar eu camrau
Mae ysbryd Satan yn eu symudiadau.
*******
O Dduw! pa hyd y pery twyll i ffynu?
Pa bryd y peidir llunio drwg i Gymru ?"
ANIB. DAVIES:
"Fy ngwlad, fy ngwlad, pa bryd y daw yr amser,
Yr adeg hoff, pan wneir i ti gyfiawnder?
Er cyn dechreuad oesau cred, ni chefaist
Gan estronwyr, ond gwawd a thrais, na haeddaist!'
LLEWELYN Y BARDD:
"Clyw Gymru, a llama,—mae Duw yn cyhoeddi
Fod pobpeth yn gweithio yn nghyd er daioni."
IEUAN GYWIR:
"Gwae fydd i chwi, os dangos wnewch bleidgarwch,
Fe ddaw eich twyll yn ol mewn dull na hoffwch."
Diameu y bydd y personau uchod yn adnabyddus i'r cyfarwydd yn hanes" Brad y Llyfrau Gleision." Rhoddwn yn awr engraifft neu ddwy o ganeuon Derfel.
"Gwisgwch y cenin gwyrdd i gyd,
Frythoniaid, ddydd Gwyl Dewi;
Nis gall y cenin fod yn fud,
Os gall rhyw Gymro dewi."
Eto:
"Arbed, arbed, Gymro tyner,
Olion hen yr oesau gynt;
Rhai arbedodd treuliol amser,
Mynych wlaw a 'stormus wynt;
