26 Duw hefyd a ddywedodd gwnawn ddŷn ar ein delw ni, wrth ein llûn ein hunain, ac arglwyddiaethant ar bŷsg y môr, ac ar ehediad y nefoedd, ac ar yr anifail, ac ar yr holl ddaiar, ac ar bôb ymlusciad yr hwn a ymlusco ar y ddaiar.
27 Felly Duw a greawdd y dŷn ar ei lûn ei hun, ar lûn Duw y creawdd efe ef: yn wryw, ac yn fenyw y creawdd efe hwynt.
28 Duw hefyd ai bendigodd hwynt, a Duw a ddywedodd wrthynt, ffrwythwch, ac amlhewch, a llenwwch y ddaiar, a darostyngwch hi; ac arglwyddiaethwch ar bysc y môr, ac ar ehediaid y nefoedd, ac ar bôb bwyst-fil yr hwn a symmudo ar y ddaiar.
29 A Duw a ddywedodd wele mi a roddais i chwi bôb llyssieun yn hadu hâd yr hwn [sydd] ar wyneb yr holl ddaiar: a phôb prenn yr hwn [y mae] ynddo ffrwyth prenn yn hadu hâd, a fydd yn fwyd i chwi.
30 Hefyd i bôb bwyst-fil y ddaiar, ac i bôb ehediad y nefoedd, ac i bôb [peth] a symmudo ar y ddaiar, yr hwn [y mae] enioes ynddo, [y bydd] pob llyssieun gwyrdd yn fwyd: ac felly y bû.
31 A gwelodd Duw yr hyn oll a’r a wnaethe, ac wele da iawn ydoedd: felly, yr hwyr a fû, a’r borau a fu, y chweched dydd.
PEN. II.
Duw yn peidio oddi wrth ei wait ar seithfed dydd yr hwn a gyssegrir. 15 Duw yn gosod dyn yn yr ardd. 22 Creadwriaeth gwraig 24 ordinhad priodas.
1 Felly y gorphennwyd y nefoedd a’r ddaiar, ai holl lu hwynt.
2 Ac ar y seithfed dydd y gorphennodd Duw ei waith yr hwn a wnaethe efe, ac a orphwysodd ar y seithfed dydd oddi wrth ei holl waith, yr hwn a wnaethe efe.
3 A Duw a fendigodd y seithfedd dydd, ac ai sancteiddiodd ef: o blegit ynddo y gorphywysase oddi wrth ei holl waith, yr hwn a grease Duw iw wneuthur.
4 Dymma genhedlaethau y nefoedd, a’r ddaiar, pan greuwyd hwynt, yn y dydd y gwnaeth yr Arglwydd Dduw ddaiar a nefoedd:
5 Aphôb planhigin y maes cyn ei fôd yn y ddaiar; a phôb llyssieun y maes cyn tarddu allan: o blegit ni pharase yr Arglwyd Dduw lawio ar y ddaiar, ac nid [ydoedd] dŷn i lafurio y ddaiar.
6 Onid tarth a escynnodd o’r ddaiar, ac a ddyfrhaodd holl wyneb y ddaiar.
7 A’r Arglwydd Dduw a luniase y dŷn o bridd y daiar, ac a anadlase yn ei ffroenau ef anadl einioes: felly yr aeth y dŷn yn enaid byw.
8 Hefyd yr Arglwydd Dduw a blannodd ardd yn Eden, o’ du y dwyrain, ac a osododd yno y dŷn a luniasai efe.
9 A gwnaeth yr Arglwydd Dduw, i bôb prenn dymunol i’r golwg, a daionus yn fwyd, ac i brenn y bywyd yng-hanol yr ardd, ac i brenn gwybodaeth dâ a drwg, dyfu allan o’r ddaiar.
10 Ac afon a aeth allan o Eden i ddyfrhâu yr ardd, ac oddi yno hi a rannwyd, ac a aeth yn bedwar pen.
11 Henw y cyntaf [yw] Pison, yr hon sydd yn amgylchu holl wlâd Hafila lle [y mae] yr aur:
12 Ac aur y wlâd honno sydd dda: yno [y mae] Bdeliwm a’r maen Onix.
13 A henw yr ail afon [yw] Gihon: honno sydd yn amgylchu holl wlad Ethiop.
14 A henw y drydedd afon [yw] Hidecel: honno sydd yn myned o du yr dwyrain i Assyria: a’r bedwaredd afon yw Euphrates.
15 A’r Arglwydd Dduw a gymmerodd y dŷn, ac ai gosododd ef yng-ardd Eden, iw llafurio ac iw chadw hi.
16 A’r Arglwydd Dduw a orchymynnodd i’r dŷn, gan ddywedyd: o holl brennau yr ardd gan fwytta y bwyttei.
17 Ond o brenn gwybodaeth dâ a drŵg, na fwytta o honaw; oblegit yn y dydd y bwyteich ti o honaw, gan farw y byddi farw.
18 Hefyd yr Arglwydd Dduw a ddywedase, nit dâ fod y dŷn ei hunan, gwnaf ymgeledd cymmwys iddo.
19 A’r Arglwydd Dduw a luniodd o’r ddaiar holl fwyst-filod y maes, a holl ehediaid y nefoedd, ac ai dygodd at y dyn i weled pa henw a rodde efe iddynt hwy: a pha fodd bynnac yr henwodd y dŷn bôb peth byw, hynny [fu] ei henw ef.
20 Y dŷn yntef a henwodd henwau ar yr holl anifeiliad ac ar [holl] ehediaid y nefoedd, ac ar holl fwyst-filod y maes: ond ni chafodd efe i Adda ymgeledd cymmwys iddo.
21 Yr Arglwydd Dduw am hynny a wnaeth i drym-gwsc syrthio ar y dŷn, fel y cyscodd, ac efe a gymmerodd un oi assennau ef, ac a gaeodd gig yn ei lle hi.
22 A’r Arglwydd Dduw a wnaeth yr assen yr hon a gymmerase efe o’r dŷn, yn wraig, ac ai dug at y dŷn.
23 A’r dŷn a ddywedodd, hon weithian [sydd] ascwrn o’m hescyrn i, a chnawd o’m cnawd i: hon a elwir gwraig, o blegit o ŵr y cymmerwyd hi.
24 O herwydd hyn yr ymedy gŵr ai dâd, ac ai fam, ac y glŷn wrth ei wraig, ac hwy a fyddant yn un cnawd.
25 Ac yr oeddynt ill dau yn noethion, Adda ai wraig: ac nid oedd arnynt gywilydd.
PEN. III.
1. Y sarph yn hudo y wraig. 6 hithe yn denu ei gwr i bechu. 8 y gwr a’r wraig yn ymguddio rhag Duw. 14 Cospedigaeth ar bob un o’r tri. 15 Addewid o Grist. 19 Bod dyn yn bridd. 22 Bwriad dyn allan o baradwys.
A’r sarph oedd gyfrwysach na holl fwystfilod y maes, y rhai a wnaethe yr Arglwydd Dduw, a hi a ddywedodd wrth y wraig, ai diau ddywedyd o Dduw na chaech
