Tudalen:Beibl Cyssegr-Lan 01 Intro+Genesis.pdf/16

Gwirwyd y dudalen hon

chwi fwytta o holl brennau ’r ardd?

2 A’r wraig a ddywedodd wrth y sarph, O ffrwyth prennau’r ardd y cawn ni fwytta:

3 Ond am ffrwyth y prenn [sydd] yng-hanol yr ardd, Duw a ddywedodd, na fwyttewch o honaw, ac na chyffyrddwch ag ef, rhac eich marw.

4 Yna y sarph a ddywedodd wrth y wraig: ni byddwch feirw ddim.

5 Canys gwybod y mae Duw, mai yn y dydd y bwyttaoch chwi, ohonaw ef, yr agorir eich llygaid, ac y byddwch megis duwiau yn gwybod dâ a drwg.

6 Pan welodd y wraig mai dâ oedd [ffrwyth] y prenn yn fwyd, ac mai têg mewn golwg ydoedd, ai fod yn brenn dymunol i beri deall, yna hi a gymmerth oi ffrwyth ef, ac a fwyttaodd, ac a roddes iw gŵr hefyd gyda a hi, ac efe a fwyttaodd.

7 Yna eu llygaid hwynt ill dau a agorwyd, a gwybuant mai noethion [oeddynt] hwy, a gwnîasant ddail y ffigus-bren, a gwnaethant arffedogau iddynt.

8 Pan glywsant lais yr Arglwydd Dduw yn rhodio yn yr ardd, gyd ag awel y dydd, yna yr ymguddiodd Adda ai wraig o olwg yr Arglwydd Dduw, ym mysc prennau’r ardd.

9 A’r Arglwydd Dduw a alwodd ar y dŷn, ac a ddywedodd wrtho, pa le [yr ydwyt] ti?

10 Yntef a ddywedodd, dy lais a glywais yn yr ardd; ac mi a ofnais, oblegit noeth [oeddwn] i am hynny yr ymguddiais.

11 Yna y dywedodd [Duw:] pwy a fynegodd i ti mai noeth [oeddyt] ti? ai o’r prenn yr hwn y gorchymynnaswn i ti na fwytteit o honaw, y bwyteaist?

12 Ac Adda a ddywedodd: y wraig yr hon a roddaist gyd â mi, hi a roddodd i mi o’r prenn, a mi a fwytteais.

13 Yr Arglwydd Dduw a ddywedodd wrth y wraig, pa ham y gwnaethost ti hyn? a’r wraig a ddywedodd: y sarph a’m twyllodd, a bwytta a wneuthum.

14 Yna yr Arglwydd Dduw a ddywedodd wrth y sarph: am wneuthur ohonot hyn, melldigediccach [wyt] ti na’r holl anifeiliaid, ac na holl fwyst-filod y maes: ar dy dorr y cerddi, a phridd a fwyttei holl ddyddiau dy enioes.

15 Gelyniaeth hefyd a osodaf rhyngot ti a’r wraig, a rhwng dy hâd ti, ai hâd hithe; efe a yssiga dy benn di, a thithe a yssigi ei sodl ef.

16 Wrth y wraig y dywedodd, gan amlhau yr amlhaf dy boenau di a’th feichiogi: mewn poen y dygi blant, a’th ddymuniad [fydd] at dy ŵr, ac efe a feistrola arnat ti.

17 Hefyd wrth Adda y dywedodd, am wrando o honot ar lais dy wraig, a bwytta o’r prenn am yr hwn y gorchymynnaswn i ti, gan ddywedyd, na fwytta o honaw; melldigedic [fydd] y ddaiar o’th achos di, a thrwy lafur y bwyttei o honi holl ddyddiau dy enioes.

18 Drain hefyd ac ysgall a ddŵg hi i ti; a llyssiau y maes, a fwyttei di.

19 Trwy chwŷs dy wyneb y bwyttei fara, hyd pan ddychwelech i’r ddaiar; o blegit o honi i’th gymmerwyt: canys pridd [wyt] ti, ac i’r pridd y dychweli.

20 A’r dŷn a alwodd enw ei wraig Efa: o blegit hi oedd fam pob [dŷn] byw.

21 A’r Arglwydd Dduw a wnaeth i Adda ac iw wraig ef beisiau crwyn, ac ai gwiscodd am danynt.

22 Hefyd yr Arglwydd Dduw a ddywedodd, wele y dŷn sydd megis un o honom ni yn gwybod dâ a drwg, weithian gan hynny, [edrychwn] rhac iddo estyn ei law, a chymmeryd hefyd o brenn y bywyd, a bwytta, a byw yn dragwyddol:

23 Am hynny yr Arglwydd Dduw ai hanfonodd ef allan o ardd Eden, i lafurio y ddaiar, yr hon y cymmerasyd ef o honi.

24 Felly efe a yrrodd allan y dŷn, ac a osododd o’r tu dwyrain i ardd Eden y Cerubiaid, a llafn y cleddyf yscwydedic, i gadw ffordd prenn y bywyd.

PEN. IIII.

<1 Ganedigaeth Cain ac Abel. 3 Ai hoffrwm. 8 Lladdiad Abel. 11 Cospedigaeth Cain. 13 Ai annobaith. 17 Hiliogaeth Cain. 23 Cyssur Lamech. 25 Ganedigaeth Seth, ac adnewyddiad gwir grefydd.

Wedi hyn, Adda a adnabu Efa ei wraig, a hi a feichiogodd, ac a escorodd ar Gain, ac a ddywedodd: cefais ŵr gan yr Arglwydd.

2 A hi a escorodd eil-waith ar ei frawd ef Abel; ac Abel oedd fugail defaid, ond Cain oedd yn llafurio y ddaiar.

3 A bu, wedi talm o ddyddiau, i Gain ddwyn o ffrwyth y ddaiar offrwm i’r Arglwydd.

4 Ac Abel yntau a ddûg o flaen-ffrwyth ei ddefaid ef, ac ei braster hwynt: a’r Arglwydd a edrychodd ar Abel, ac ar ei offrwm.

5 Ond nid edrychodd efe ar Gain, nac ar ei offrwm ef, am hynny y dicllonodd Cain yn ddirfawr fel y syrthiodd ei wyneb-pryd ef.

6 A’r Arglwydd a ddywedodd wrth Cain, pa ham y llidiaist? a pha ham y syrthiodd dy wyneb-pryd?

7 Os yn ddâ y gwnei, oni chei oruchafiaeth? ac oni wnei yn ddâ, pechod a orwedd wrth y drws: attat ti hefyd [y mae] ei ddymuniad ef, a thi a feistroli arno ef.

8 Yna Cain a ddywedodd wrth Abel ei frawd: ac fel yr oeddynt hwy yn y maes, Cain a gododd yn erbyn Abel ei frawd, ac ai lladdodd ef.

9 Yna yr Arglwydd a ddywedodd wrth Gain, mae Abel dy frawd ti? yntef a ddywedodd, ni’s gwnn; ai ceidwad fy mrawd [ydwyf] fi?

10 Yna y dywedodd [Duw,] beth a wnaethost, llef gwaed dy frawd sydd yn gweiddi arnaf fi o’r ddaiar.

11 Ac yr awrhon melldigedig wyt ti o’r