32 Yna y daeth y gŵr i’r tŷ, ac yntef a ryddhaodd y camelod, ac a roddodd wellt ac ebran i’r camelod; a dwfr i olchi ei draed ef, a thraed y dynion y rhai oeddynt gyd ag ef.
33 Yna y gosodwyd [bwyd] oi flaen ef i fwytta; ac efe a ddywedodd ni fwyttâf hyd oni thraethwyf fy negesau: yna y dywedwyd traetha.
34 Ac efe a ddywedodd gwâs Abraham [ydwyf] fi.
35 A’r Arglwydd a fendithiodd fy meistr yn ddirfawr, ac efe a gynnyddodd, canys rhoddodd iddo ddefaid, a gwarthec, ac arian, ac aur, a gweision, a morwynion, a chamelod, ac assynod.
36 Sara hefyd gwraig fy meistr a ymddug fab i’m meistr, wedi ei heneiddio hi, ac efe a roddodd i hwnnw yr hyn oll [oedd] ganddo.
37 A’m meistr a’m tyngodd i, gan ddywedyd: na chymmer wraig i’m mab i, o ferched y Canaaneaid, y rhai’r ydwyf yn trigo yn eu tîr.
38 Ond ti a ei i dŷ fy nhâd, ac at fy nhŷlwyth, fel y cymmerech wraig i’m mâb.
39 Yna y dywedais wrth fy meistr, onid odid ni ddaw ’r wraig ar fy ôl:
40 Yna y dywedodd efe wrthif, yr Arglwydd yr hwn y rhodiais ger ei fron, a enfyn ei angel gyd a thi, ac a lwydda dy daith di; fel y cymmerech wraig i’m mab i o’m tylwyth fy hun, ac o dŷ fy nhâd.
41 Yna y byddi rydd oddi wrth fy melldith, os ti a ddaw at fy nhŷlwyth; canys oni roddant i ti, yna y byddi rydd oddi wrth fy melldith.
42 A heddyw y daethum at y ffynnon, ac a ddywedais, Arglwydd Dduw fy meistr Abraham, os ti sydd yr awrau yn llwyddo fy-nhaith, yr hon yr wyfi yn myned arni.
43 Wele fi yn sefyll wrth y ffynnon ddwfr; a’r forwyn yr hon a ddelo allan i dynnu, ac y dywedwyf wrthi: dod ti i mi, attolwg ychydic dwfr iw yfed oth stên:
44 Ac a ddywedo wrthif inne, ŷf di, a thynnaf hefyd i’th gamelod, bydded honno y wraig yr hon a ddarparodd yr Arglwydd i fab fy meistr.
45 Cyn darfod i mi ddywedyd yn fyng-halon, wele Rebecca yn dyfod allan, ai stên ar ei hyscwydd; a hi aeth i wared i’r ffynnon, ac a dynnodd: yna dywedais wrthi dioda fi attolwg.
46 Hithe a fryssiodd, ac a ddescynnodd ei stên oddi arni, ac a ddywedodd ŷf, a mi a ddyfrhaf dy gamelod hefyd: felly ’r yfais, a hi a ddyfrhaodd y camelod.
47 A mi a ofynnais iddi, ac a ddywedais, merch pwy [ydwyt] ti? hithe a ddywedodd merch Bethuel mab Nachor, yr hwn a ymddug Milcha iddo ef. Yna y gossodais y glustdlws wrth ei hwyneb, a’r breichledau am ei dwylo hi:
48 Ac a ben-ŵyrais, ac a ymgrymmais i’r Arglwydd, ac a fendithiais Arglwydd Dduw fy meistr Abraham, yr hwn a’m harweiniodd ar hyd yr iawn ffordd, i gymmeryd merch brawd fy meistr iw fâb.
49 Ac yn awr od ydych chwi yn gwneuthur trugaredd, a ffyddlondeb a’m meistr, mynegwch i mi, ac onid e, mynegwch i mi, fel y troiwyf ar y llaw ddehau, neu ar y llaw asswy.
50 Yna’r attebodd Laban, a Bethuel, ac a ddyweddasant: oddi wrth yr Arglwydd y daeth y peth hyn, ni allwn ddywedyd wrthit ddrwg, na dâ.
51 Wele Rebecca o’th flaen; cymmer, a dôs, a bydded wraig i fab dy feistr, fel y llefarodd yr Arglwydd.
52 A phan glybu gwâs Abraham eu geiriau hwynt, yna efe a ymgrymmodd hyd lawr i’r Arglwydd.
53 A thynnodd y gwas allan dlŷsau arian, a thlysau aur, a gwiscoedd, ac ai rhoddodd i Rebecca: rhoddodd hefyd [bethau] gwerthfawr iw brawd hi, ac iw mam.
54 Yna y bwyttasant, ac yr yfasant, efe, a’r dynion y rhai [oeddynt] gydag ef, ac a letteuasant, a chodasant yn foreu, ac efe a ddywedodd gollyngwch fi at fy meistr.
55 Yna y dywedodd ei brawd, ai mam, triged y llangces gyd a ni ddeng-nhiwrnod o’r lleiaf, wedi hynny hi a gaiff fyned.
56 Yntef a ddywedodd wrthynt, na rwystrwch fi gan i’r Arglwydd lwyddo fy nhaith, gollyngwch fi, fel yr elwyf at fy meistr.
57 Yna y dywedasant galwnn ar y llangces, a gofynnwn iddi hi.
58 Felly y galwasant ar Rebecca, a dywedasant wrthi: a ei di gyd a’r gŵr hwn? a hi a ddywedodd af.
59 Yna y gollyngasant Rebecca ei chwaer, ai mammaeth, a gwâs Abraham, ai ddynion:
60 Ac a fendithiasant Rebecca, ac a ddywedasant wrthi: ein chwaer, bydd di fil fyrddiwn; ac etifedded dy hâd borth ei gaseion.
61 Yna y cododd Rebecca ai llangcessau, ac a farchogasant ar gamelod, ac aethant ar ôl y gŵr; a’r gwas a gymmerodd Rebecca, ac a aeth ymmaith.
62 Ac Isaac oedd yn dyfod o ffordd pydew, Lahairoi ac efe yn trigo yn nhîr y dehau.
63 Yna y daeth Isaac allan i fyfyrrio yn y maes ym mîn yr hwyr; ac a dderchafodd ei lygaid, ac a edrychodd, ac wele gamelod yn dyfod.
64 Rebecca hefyd a dderchafodd ei llygaid, ac wele Isaac, ac hi a ddescynnodd oddi ar y camel.
65 A hi a ddywedodd wrth y gwâs pwy [yw] ’r gwr hwn sydd yn rhodio yn y maes i’n cyfarfod ni? a’r gwâs a ddywedodd fy meistr [yw] efe: a hi a gymmerth foled, ac a ymwiscodd.
