31 Yna y dywedodd yntef, pa beth a roddaf i i? ac Iacob a attebodd, ni roddi i mi ddim; ôs gwnei i mi y peth hyn, dychwelaf, bugeiliaf [a] chadwaf dy braidd di.
32 Tramwyaf trwy dy holl braidd di heddyw, gan nailltuo oddi yno bôb llwdn mân-frith a mawr-frith, a phôb llwdn coch-ddu ym mhlith y defaid; y mawr-frith hefyd a’r mân-frith ym mhlith y geifr: a [hynny] a fydd fyng hyflog.
33 A’m cyfiawnder fy hun a destiolaetha gyd a mi o hyn allan ger dy fron di pan ddelych at fyng-obr i: yr hyn oll ni [byddo] fân-frith, neu fawr-frith ym mhlith y geifr, neu goch-ddu ym mhlith y defaid, lladrad [a fydd] hwnnw gyd a’m fi.
34 Yna y dywedodd Laban, wele: ô na bydde [felly] a’r ôl dy air di.
35 Ac yn y dydd hwnnw y nailltuodd efe y bychod traed-frithion, a mawr-frithion, a’r holl eifr mân-frithion, a mawr-frithion, yr hyn oll yr [oedd] gwynn arno, a phôb coch-ddu ym mhlith y defaid, ac ai rhoddes tann law ei feibion ei hun.
36 Ac a osododd daith tri diwrnod rhyngddo ei hun or Iacob: felly Iacob a borthodd yr rhan arall o braidd Laban.
37 Yna Iacob a gymmerth iddo ei hun wiail o boplyswydd a chyll, a ffawydd, ac a ddirisclodd ynddynt ddiriscliadau gwynnion, gan ddatguddio y gwnning yr hwn [ydoedd] yn y gwiail.
38 Ac a osododd y gwiail y rhai a ddirisclase efe, yn y nentydd, o fewn y cafnau dyfroedd, lle y deue y praidd i yfed, ar gyfer y praidd fel y cyfebrent pan ddelent hwy i yfed.
39 Felly y praidd a gyfebrasant wrth y gwiail; a’r praidd a hiliodd [rai] traed-frithion, a mân-frithion, a mawr-frithion.
40 Yna Iacob a ddidolodd yr ŵyn, ac a ossododd wynebau y praidd, at y traed-frithion, ac at, bôb cochddu ym mhlith praidd Laban: ac a ossododd ddiadellau iddo ei hun a’r nailltu, ac nid gyd a phraidd Laban y gosododd hwynt.
41 A Phôb [amser] y cyfebre y defaid cryfaf, Iacob a osode y gwiail o flaen y praidd yn y nentydd, i gael o honynt gyfebru wrth y gwiail.
42 Ond pan gyfebre y praidd yn ddiweddar ni osode efe [ddim:] felly y diweddaraf oeddynt eiddo Laban, a’r cryfaf eiddo Iacob.
43 A’r gŵr a gynyddodd yn dra rhagorol; ac yr ydoedd iddo ef braidd helaeth, a morwynion, a gweision, a chamelod, ac Assynnod.
PEN. XXXI.
Plant Laban yn grwgnach yn erbyn Iacob. 3 Duw yn gorchymyn iddo ddychwelyd iw wlad. 5 Efe yn mynegu ei helynt iw wragedd priod. 13 Gofal Duw tros Iacob. 19 Rahel yn lledratta delwau ei thad. 23 Laban yn canlyn ar ol Iacob. 44 Y cyfammod rhwng Laban ac Iacob.
Ac efe a glybu eiriau meibion Laban yn dywedydd, Iacob a ddûg yr hyn oll oedd ’in tâd ni, ac o’r hyn [ydoedd] ’in tâd ni y gwnaeth efe yr holl anrhydedd hyn.
2 Hefyd Iacob a welodd wyneb-pryd Laban, ac wele nid [ydoedd] tu ag attaw ef megis cynt.
3 A’r Arglwydd a ddywedase wrth Iacob, dychwel i wlad dy dadau, ac at dy genhedl dy hun, ac mi a fyddaf gyd a thi.
4 Yna Iacob a anfonodd, ac a alwodd Rahel a Lea i’r maes, at ei braidd.
5 Ac a ddywedodd wrthynt, my fi a welaf wyneb-pryd eich tâd chwi, mai nad fel cynt [y mae] ese tu ag attafi: a Duw fy nhâd a fu gyd a’m fi.
6 A chwi a wyddoch mai a’m holl allu y gwasanaethais gyd a’ch tâd.
7 Onid eich tâd a anghywirodd a’m fi, ac a newidiodd fyng-hyflog i ddeng-waith: ond nis goddefodd Duw iddo wneuthur i mi ddrwg.
8 Os fel hyn y dywede: y man-frithion a fydd dy gyflog di, yna yr holl braidd a heppilient fân frithion: ond os fel hyn y dywede: y traed-frithion a fydd dy gyflog di, yna ’r holl braidd a heppilient [rai] traed-frithion.
9 Felly Duw a ddûg anifeiliaid eich tâd chwi, ac ai rhoddes i mi.
10 Bu hefyd yn amser cyfebru o’r praidd, dderchafu o honof fy llygaid, ac mewn breuddwyd y gwelais, ac wele yr hyrddod, (y rhai oeddynt yn llamu’r praidd,) yn draed-frithion, ac yn fân frithion, ac yn fawr frithion.
11 Yna y dywedodd angel Duw wrthif mewn breuddwyd, Iacob: minne a attebais, wele fi.
12 Yntef a ddywedodd, derchafa weithian dy lygaid, a gwêl di yr holl hyrddod y rhai ydynt yn llamu y praidd yn draed-frithion, yn fân-frithion, ac yn fawr-frithion; o blegit gwelais yr hyn oll y mae Laban yn ei wneuthur i ti.
13 My fi [yw] Duw o Bethel, lle ’r enneniaist golofn [ac] lle ’r addunaist adduned i mi, cyfot ti bellach dos allan o’r wlad hon, dychwel i wlad dy genhedl dy hun.
14 Yna’r attebodd Rahel a Lea, ac a ddywedasant wrtho, a [oes] etto i ni rann, neu etifeddiaeth yn nhŷ ein tâd.
15 Onid yn estronesau y cyfrifodd efe nyni? o blegid efe a’n gwerthodd, a chan dreulio a dreuliodd hefyd ein harian ni.
16 Canys yr holl olud yr hwn a ddûg Duw oddi a’r ein tâd ni, ny ni a’n meibion ai piau: bellach yr awr hon gwna di yr hyn oll a ddywedodd Duw wrthit.
17 Yna Iacob a gyfododd, ac a ossododd ei feibion ai wragedd, ar y camelod.
18 Ac a ddûg ymmaith ei holl anifeiliaid, ai holl gyfoeth yr hwn a enillase, [sef] ei anifeiliaid meddiannol, y rhai a enillase efe ym Mesopotamia, i fyned at Isaac ei dâd, i wlad Canaan.
19 Laban hefyd a aethe i gneifio ei ddefaid: a Rahel a ledrattaodd y delwau y rhai [oe-
