31 A’r haul a gyfodase arno fel yr oedd yn myned trwy Peniel, ac efe [oedd] yn gloff oi glûn.
32 Am hynny meibion Israel ni fwytânt y gewyn a giliodd, yr hwn [sydd] o fewn afal y glun hyd y dydd hwn, o blegit cyfwrdd ag afal clun Iacob ar y gewyn a giliodd.
PEN. XXXIII
4 Esau ac Iacob yn cyfarfod, ac yn cymmodi ai gilydd. 11 Esau yn derbyn anrhegion Iacob. 19 Iacob yn prynu dryll o dîr. 20 Ac yn cyfodi allor.
Ac Iacob a dderchafodd ei lygaid, ac a edrychodd, ac wele Esau yn dyfod, a phedwar cant o wŷr: ac efe a rannodd y plant at Lea, at Rahel, ac at y ddwy law-forwyn.
2 Ac ym mlaen, y gosododd efe y ddwy law-forwyn, ai plant hwynt: a Lea ai phlant hithe yn ol [y rhai hynny:] yno Rahel a Ioseph yn olaf.
3 Ac yntef a gerddodd oi blaen hwynt, ac a ymostyngodd i lawr seith-waith, oni ddaeth efe hyd at ei frawd.
4 Yna Esau a redodd iw gyfarfod ef, ac ai cofleidiodd ef, ac a syrthiodd ar ei wddf ef, ac ai cussanodd ef, a hwynt a wylasant.
5 Ac a dderchafodd ei lygaid ac a ganfu y gwragedd, a’r plant, ac a ddywedodd, pwy yw y rhai hyn cennyt ti? yntef a ddywedodd y plant y rhai a roddes Duw i’th wâs di.
6 Felly y llaw-forwynion a ddynessasant, hwynt-hwy, ai plant, ac a ymgrymmasant.
7 Yna y nessaodd Lea, ai phlant hithe, ac a ymgrymmasant, ac wedi hynny y nessaodd Ioseph a Rahel, ac a ymgrymmasant.
8 Yna [Esau] a ddywedodd, pa beth [yw] cennyt yr holl fintai accw yr hon a gyfarfûm i? yntef a ddywedodd [anfonais hwynt] i gael ffafor yng-olwg fy arglwydd.
9 Ac Esau a ddywedodd y mae gennifi ddigon fy mrawd: bydded i ti yr hyn [sydd] gennyt.
10 Ond Iacob a ddywedodd nage attolwg os cefais ffafor yn dy olwg: ond cymmer fy anrheg o’m llaw fi, gan weled o honof dy wyneb di, fel gweled wyneb Duw, a’th fod yn fodlon i mi.
11 Cymmer attolwg fy anrheg, yr hon a dducpwyd i ti: o blegit Duw ai roddes i mi, ac am fod gennifi bôb peth: felly efe a fu daer arnof ef, ac yntef a gymmerodd:
12 Ac a ddywedodd cychwnnwn, ac awn, a mi a âf o’th flaen di.
13 Yntef a ddywedodd wrtho, fy arglwydd a ŵyr mai tyner [yw] y plant, a [bod] y praidd a’r gwarthec blithion gŷd a’m fi: os gyrryr hwynt un diwrnod yn rhy chwyrn, yna marw a wna yr holl braidd.
14 Aed attolwg fy arglwydd o flaen ei wâs, a minne a ddeuaf yn araf gyd a’r anifeiliaid y rhai [ydynt] o’m blaen i, a chyd ar plant, hyd oni ddelwyf at fy arglwydd i Seir.
15 Yna Esau a ddywedodd, gadawaf yn awr gyd a thi [rai] o’r bobl y rhai [ydynt] gennif fi: yntef a atebodd, I ba beth [y gwnei] hynny? cafwyf ffafor yng-olwg fy arglwydd.
16 Felly Esau y dydd hwnnw a ddychwelodd ar hyd ei ffordd ei hun i Seir.
17 Ac Iacob a gerddodd i Succoth, ac a adailadodd iddo dŷ, ac a wnaeth fythod iw anifeiliaid: am hynny efe a alwodd henw y lle Succoth.
18 Hefyd Iacob a ddaeth yn llwyddiannus i ddinas Sichem, yr hon [sydd] yng-wlad Canaan, (pan ddaeth efe o Mesopotamia,) ac a werssyllodd o flaen y ddinas.
19 Ac a brynodd rann o’r maes yr hwn yr ellynnase ei babell ynddo, o law meibion Hemor, tâd Sichem, am gant darn o arian.
20 Ac a ossododd yno allor, ac ai henwodd [allor] cadarn Dduw ’r Israel.
PEN. XXXIIII.
2 Sichem mab Hemor yn treisio Dina. 8 Hemor yn ei gofyn hi yn briod i Sichem. 22 Enwaediad y Sicemiaid wrth ddymuniad meibion Iacob, a thrwy eiriol Hemor. 25 Simeon a Lefi yn dial am aniweirdeb Sichem. 28 Iacob yn ceryddu ei feibion am eu gwaith yn dial.
Yna Dina merch Lea, yr hon a ymddugase hi i Iacob, a aeth allan i weled merched y wlâd.
2 Yna Sichem mab Hemor yr Hefiad, tywysog y wlad [honno] ai canfu hi, ac ai cymmerth hi, ac a orweddodd gyd a hi, ac ai treisiodd.
3 Ai feddwl ef a lŷnodd wrth Dina ferch Iacob: ie efe a hoffodd y llangces, ac a ddywedodd wrth [fodd] calon y llangces.
4 Sichem hefyd a lefarodd wrth Hemor ei dâd gan ddywedyd: cymmer y llangces hon yn wraig i mi.
5 Yna Iacob a glybu [i Sichem] halogi Dina ei ferch, ai feibion ef oeddynt gyd ai hanifeiliaid yn y maes: am hynny Iacob a dawodd asônhyd oni ddaethant hwy [adref].
6 A Hemor tâd Sichem a aeth allan at Iacob, i ymddiddan ag ef.
7 Yna meibion Iacob a ddaethant o’r maes, ac wedi clywed o honynt, ymofidiasant a digiasant yn ddirfawr, o blegit gwneuthur [o Sichem] ffolmeb yn Israel, gan orwedd gyd a merch Iacob, canys ni ddyleyssyd gwneuthur felly.
8 A Hemor a ymddiddanodd a hwynt gan ddywedyd, glynu a wnaeth meddwl Sichem fy mâb i wrth eich merch chwi: rhoddwch hi attolwg yn wraig iddo ef.
9 Ac ymgyfathrechwch a ni; rhoddwch eich merched chwi i ni, a chymmerwch ein merched ni i chwithau.
10 Felly y prewswyliwch gyd a ni, a’r wlad fydd o’ch blaen chwi, trigwch a negeseuwch ynddi, a byddwch feddiannol o honi.
11 Sichem hefyd a ddywedodd wrth ei thâd, ac wrth ei brodyr hi, cafwyf ffafor yn eich golwg, a’r hyn a ddywedoch wrthif a roddaf.
12 Gosodwch arnaf fi ddirfawr gynhyscaeth, neu roddiad, ac mi a roddaf fel y dywedoch wr-
