thif: rhoddwch chwithau y llangces i mi yn wraig.
13 Yna meibion Iacob a attebasant Sichem, a Hemor ei dâd ef, ac a ymddiddanasant yn dwyllodrus, o herwydd iddo ef halogi Dina eu chwaer hwynt.
14 Ac a ddywedasant wrthynt hwy, ni allwn wneuthur y peth hyn, gan roddi ein chwaer i ŵr dienwaededic, o blegit gwarthrudd [yw] hynny i ni.
15 Ond yn hynn y cytunwn a chwi, os byddwch fel nyni, gan enwaedu pôb gwryw i chwi.
16 Yna y rhoddwn ein merched ni i chwi, ac y cymmerwn eich merched chwithau i ninnau, a chyd trigwn a chwi, a byddwn yn un bobl.
17 Ond oni wrandewch arnom ni i gael o honoch eich enwaedu, yna y cymmerwn ein merch, ac a awn ymmaith.
18 Ai geiriau hwynt oeddynt dda yng-olwg Hemor, ac yng-olwg Sichem mâb Hemor.
19 Ac nid oedodd y llanc wneuthur y peth o blegit efe a roddase serch ar ferch Iacob: ac yr oedd efe yn anrhydeddusach na holl dŷ ei dâd ef.
20 Yna Hemor, a Sichem ei fab ef a aethant at borth eu dinas hwynt, ac a lefarasant wrth eu dinasyddion hwynt, gan ddywedyd:
21 Y gwyr hynn heddychol [ynt] hwy gyd a ni; ac a drigant yn y wlad [hon,] a wnant eu negesau [ynddi:] ac wele [y mae] y wlâd yn ehang o leoedd ger eu bron hwynt: cymmerwn eu merched hwynt i ni yn wragedd, a rhoddwn ein merched ninnau iddynt hwy.
22 Ond yn hyn y cytuna y dynion a ni, i drigo gyd a ni, ar fod yn un bobl, trwy enwaedir pôb gwryw i ni, fel y maent hwy yn enwaededig.
23 Eu hanifeiliaid hwynt, ai cyfoeth hwynt, ai holl yscrubliaid hwynt onid eiddo ni [fyddant] hwy? yn unic cytunwn a hwynt, fel y trigant gyd a ni.
24 Yna ar Hemor, ac ar Sichem ei fab ef y gwrandawodd pawb a’r a oeddynt yn dyfod allan o borth ei ddinas ef: ac enwaedwyd pôb gwryw [sef] y rhai oll a’r a oeddynt yn dyfod allan o borth ei ddinas ef.
25 A bu ar y trydydd dydd pan oeddynt hwy yn ddolurus, gymmeryd o ddau o feibion Iacob Simeon, a Lefi, brodyr Dina, bôb un ei gleddyf, ac a ddaethant yn erbyn y ddinas yn hyderus, a laddasant bôb gwryw.
26 Lladdasant hefyd Hemor a Sichem ei fâb ef, â mîn y cleddyf: a chymmerasant Dina o dŷ Sichem, ac a aethant allan.
27 Meibion Iacob a ddaethant ar lladdedigion, ac a yspeiliasant y ddinas, am halogi o honynt eu chwaer hwynt.
28 Cymmerasant eu defaid hwynt, ai gwarthec, ai hassynnod hwynt, a’r hyn [oedd] yn y ddinas, a’r hyn [oedd] yn y maes.
29 Caeth-gludasant hefyd, ac yspeiliasant eu holl gyfoeth hwynt, ai holl blant hwynt, ai gwragedd hwynt, a’r hyn oll [oedd] yn y tai.
30 Yna Iacob a ddywedodd wrth Simeon, ac wrth Lefi, trallodasoch fi gan beri i mi fod yn ffiaidd gan bresswylwyr y wlâd, gan y Canaaneaid a’r Phereziaid, a minne ag ychydic o wŷr: ymgasclant gan hynny yn fy erbyn, a tharawant fi, felly y difethir fi, mi, a’m tŷ wyth.
31 Hwythau a attebasant, ai megis puttain y gwnae efe ein chwaer ni?
PEN. XXXV.
1 Iacob yn myned i Bethel wrth orchymmyn Duw i adailadu allor. 2 Efe yn puro tylwyth ei dy. 5 Duw ’n gwneuthur i elynion Iacob ei ofni. 8 Debora mammaeth Rebecca ’n marw. 12 Addo gwlad Canaan. 18 Rahel yn marw ar anedigaeth dyn bach. 23 Meibion Iacob. 27 Iacob yn dyfod at ei dâd Isaac. 29 Oes, a marwolaeth Isaac.
Yna y ddywedodd Duw wrth Iacob, cyfot, escyn i Bethel, a thrîg yno; a gwna yno allor i Dduw, yr hwn a ymddangosodd i ti pan ffoaist o wydd Esau dy frawd.
2 Yna Iacob a ddywedodd wrth ei deulu, ac wrth y rhai oll [oeddynt] gyd ag ef: bwriwch ymmaith y duwiau dieithr, y rhai [ynt] yn eich plith chwi, ac ymlânhewch, a newidiwch eich gwiscoedd.
3 O blegit cyfodwn, ac escynnwn i Bethel, ac yno y gwnaf allor i Dduw yr hwn a’m gwrandawodd yn nŷdd fyng-hystudd, ac a fu gyd a’m fi yn y ffordd, yr hon a gerddais.
4 Yna y roddasant at Iacob yr holl dduwiau dieithr y rhai [oeddynt] yn eu llaw hwynt, a’r clust-dlysau, y rhai [oeddynt] yn eu clustiau hwynt: a Iacob ai cuddiodd hwynt, tann y dderwen, yr hon [oedd] yn ymmyl Sichem.
5 Felly y cychwnnasant, ac ofn Duw [oedd] ar y dinasoedd, y rhai [oeddynt] oi hamgylch hwynt, ac nid erlidiasant ar ol meibion Iacob.
6 Ac Iacob a ddaeth i Luz, yng-wlad Canaan, hon [yw] Bethel, efe ai holl bobl y rhai [oeddynt] gyd ag ef;
7 Ac a adailadodd yno allor, ac a henwodd y lle El-bethel: o blegid yno yr ymddangosasse Duw iddo ef, pan ffoase efe o wydd ei frawd.
8 A marw a wnaeth Debora mammaeth Rebecca, a hi a gladdwyd islaw Bethel, dann y dderwen: am hynny a galwyd henw honno Alhon-bachuth.
9 Hefyd Duw a ymddangosodd eilwaith i Iacob pan ddaeth efe o Mesopotamia ac ai bendithiodd ef.
10 A Duw a ddywedodd wrtho, dy henw di [yw] Iacob, ni elwir dy henw di Iacob mwy, onid Israel a fydd dy henw di: galwodd gan hynny ei enw ef Israel.
11 Hefyd Duw a ddywedodd wrtho, myfi [wyf] Dduw holl alluog, cynnydda, ac amlhâ: