Tudalen:Caniadau Owen Lewis Glan Cymerig.djvu/111

Pan glywodd Josua y genad ddaeth
O'r nef, ymgrymu 'n wylaidd iddi wnaeth;
Cyn hir cyfododd ef, tra gwyliai 'r llu
Ei ysgogiadau rhyfedd ar bob tu.
Ond mae yn galw arnynt hwy yn awr—
Yn mlaen, yn mlaen, cychwynai'r fyddin fawr;
Draw, draw canfyddent gedyrn furiau'r dref
Oedd heddyw tan ofnadwy wg y nef:
Amgylchynasant hon, a'r seithfed dydd
Udganai 'r udgyrn floedd—a'u hadsain rydd
Rhyw arswyd yn nghalonau 'r gelyn oedd
Yn clywed swn yr erch ofnadwy floedd
Fel taran yn dispedain, O!'r fath fraw,—
Eu hecco 'n rhwygo'r muriau ar bob llaw,
Y cedyrn furiau gynt yn sarn tan draed,
A'u gwylwyr yno 'n gorwedd yn eu gwaed.

Er hyn fe welid mawr drugaredd Duw
Yn cadw teulu Rahab oll yn fyw;
I Jericho, arswydus fu y dydd
Pan wnaed ei muriau hardd yn lludw prudd.

Draw yn y pellder gwelid dinas Ai
Fel pe yn gwylio gwaith y cedyrn rai,—
Canfyddent hwy yn dod yn nes o hyd,
A galwodd hithau 'i milwyr oll yn nghyd
Yn barod i wrthsefyll gwyr y gad
Oedd erbyn hyn yn ddychryn i'r holl wlad;
Ond dewrion feibion Ai trwy nerth y cledd
Orchfygodd; hwythau 'n ol â gwelw wedd
Droiasant at eu llywydd hoff a'u llyw,'
Yr hwn a gaed wrth Arch Cyfamod Duw.'
Yn wylaidd wrthynt y dywedai ef,
Mae yma fradwr hyf tan wg y nef,
O rengau'r fyddin Achan ato ddaeth,
A dagrau ar ei rudd amlygu wnaeth
Y brad, trwy'r hwn plant Israel deimlant rym
Ei anufudd-dod ef, ac angau llym
Fu tynghed teulu Achan; claddwyd hwy
Mewn bedd di-nod—eu llais ni chlywyd mwy;