Tudalen:Caniadau Owen Lewis Glan Cymerig.djvu/96

O'm bodd yr af i fyd sy'n llawn gofidiau,
Fy mywyd sanctaidd ro'f tros eu heneidiau;
Fy Nhad, fy Nhad, O arbed eu bywydau,

Oedd eiriau fu'n trydanu 'r cyngor boreu.'
Edrychwn i'r gorphenol, tros ysgwyddau
Yr oesoedd gynt, i ddechreu yr 'Aberthau,'
Canfyddwn yno Abraham yn cychwyn
Ar doriad dydd, mewn ateb i'r gorchymyn.
Cychwynodd ef a'i fab, a dau o'i lanciau
I dir Moriah bell—i wlad y bryniau;
Ac wedi teithio'r anial maith anghysbell,
Y trydydd dydd' fe welai'r fan o hirbell,
'Ac Abrabam a gododd ei olygon,'
A braw a dychryn lanwai'n awr ei galon;
A chyda llais crynedig fe sibrydodd,—
Fy ngweision hoff, arhoswch yn eich lleoedd.

Tyr'd Isaac, fe awn acw ac addolwn
I Dduw; I Dduw y Lluoedd fe offrymwn!!
Ac wedi cyrhaedd yno, fe osododd
Y tad ei fab ar allor adeiladodd;
Ac yn ei law cymeryd wnaeth y gyllell,
Ond ust! dychymygai glywed llais o hirbell—
Nefolaidd lais—yn treiddio trwy'r eangder
Mal trydan y disgynodd o'r uchelder,
Ac angel Duw o'r nef ddywedodd wrtho:
‘Ha, Abraham, na wna ddim niwed iddo—
Dy unig blentyn ydyw 'r hwn aberthi,
Dy fab—dy anwyl fab a hoffi;
Ymatal Abraham, mae nef y nefoedd
Yn llawenhau o herwydd dy weithredoedd.
Trwy'r weithred hon bendithir y 'cenhedloedd'
Am oesau i ddod, medd Arglwydd Dduw y Lluoedd.
Cysgodi 'n wan wnai'r hunan-aberth yma—
Yr Aberth mawr a wnaed ar Ben Calfaria.

Yn britho'r oesau tywyll bu'r prophwydi
Am Aberth Mawr' yr ebyrth yn mynegu;
Cenhadau dwyfol oedd y rhai'n anfonwyd
Tan nawdd y nef cyhoeddent yr ail—fywyd