Tudalen:Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil).pdf/103

O chwilys 'Spaen dychwelodd,
Drwy ffael, rhai adre' a ffodd;
O ynys Juan unig,
Dros oror y dyfnfor dig,
Syndod daeth Alecsander,
Trwy iawn daith, i'w artre'n dêr.
O'r Bastil, er pob cerydd,
I fro Brydain, daeth rhai'n rhydd.
Daeth haid o fro'r Gwilliaid gau,
A'u gorchwerwon garcharau;
O'r llidiog ddyfnfor llydan,
Uthr arw le, daeth rhai i'r lan.
I'w cartref, yn ol hefyd,
Daeth llawer o bellder byd.
O bren, medd Job, mae gobaith
Er ei dorri gwedi'r gwaith,
Y da flagura ar g'oedd,
Dewfrig, wrth arogl dyfroedd.
Os aeth rhai o'u tai a'u tir,
A hwy eilwaith ni welir,
Cawn gynnes hanes eu hynt,
Neu ddiwarth air oddiwrthynt;
Daw llythyr difyr ei daith,
O'u helynt atom eilwaith.
Ow! ond gwr wedi gorwedd,
Ni chyfyd i'r byd o'r bedd;
Ni welir neb o waelod
Annedd y dwfnfedd yn dod;—
Nid a gŵr, wedi gorwedd,
I'w dŷ byth, o waelod bedd.
Pwy drwy drais-pa daer ryw dro,
A ddienga wdd o bridd ango?
Pa gadarn, pwy a gododd ?
Pwy o'r ffau, pa wr a ffodd?