Barddoniaeth Goronwy Owen (gol Llyfrbryf)/Ad Apollinem et Musas
| ← Reget Patris Virtutibus Orbem | Barddoniaeth Goronwy Owen gan Goronwy Owen golygwyd gan Isaac Foulkes |
Brut Sibli → |
AD APOLLINEM ET MUSAS.
O SMINTHEU! pater esuritionum,
Nugas tolle tuas ineptiasque ;
Vosque ite, O! procul hine novem sorores
Vobis non opus est mihi, Camænæ,
Indignatio quem facit poetam.
Longum, Pierides malæ, valete,
Euterpe meretrix Thalia macha,
Scortillum Polyhymnia invenustum,
Clio prostibulum, lutum lupanar,
Et quas prætereo malæ puellæ
Per quas non nisi mortuis poetis
Sero fama venit, famesque vivis!
Ah! vidi, et pudet heu! sed ipse vidi
Vestro de grege, pessimæ, poetam
Jucundum, facilem, probum, disertum,
Cordatum, verecundum et eruditum,
Et cultum satis et sat elegantem,
Et qui cederet unico Catullo,
Docto par tamen ipse Martiali,
Quem juxta Veneresque Gratiæque
Certabant sibi vendicare cunctæ;
Qui, si fortia bella personaret,
Magnum vivere crederes Homerum,
Seu Mopsi teneros referret ignes
Haud quidquam cecinit vel ipsa Sappho
Pulchro Lesbia mollius Phaoni:
Hunc vidi miserum, indignum, dolentem,
Squallente facie, horridâque barba.
Detritis quoque sordidum lucernis,
Et nudis pedibus, genuque nudo,
Hybernis Aquilonibus, rigentem,
Evi reliquias malas trahentem
Ægre, nec saturum offulis caninis.
O quanto melius beatiusque
Et cerdonibus est et architectis,
Saltatoribus atque pantomimis
Artes quique colunt pecuniosas!
Quid rodis, male livor, immerentes?
Et quid Zoilus invidet poetis?
At me Gronovium, tuum poetam,
Nugacissime Phoebe, perdidisti!
Si posthac numeris ineptiisque
Nostri ludere pruriant libelli
Claudi nec metuant Dei furorem,
Si nec tardipedi Deo dabuntur,
Sit durus mihi Plutus et Minerva,
At vos interea, novem sorores,
Longum, Pierides male, valete,
Et Smintheu, pater esuritionum.