Cenadon Hedd/Y Parch, D. Bowen, Llansaint

← Amseriad Marwolaeth y Cenadon

Cenadon Hedd gan William Jones, Cwmaman

Y Parch. T. Jones, Llanddarog →

]]

Cenadon Hedd.

Y PARCH. D. BOWEN, LLANSAINT.

GANWYD David Bowen mewn lle a elwir Aberhenllan, yn mhlwyf Abernant, yn y flwyddyn 1770. Yr oedd ei dad yn glochydd yn y llan. Galwyd ef i'r winllan yn foreu, ac ymunodd a'r eglwys Fethodistaidd yn Meidrim, lle yr oedd ar y pryd yn cyfaneddu; ac wedi profi daioni yr Arglwydd i'w enaid ei hun, teimlodd awydd am i eraill gael profiad o'r un peth, a chymhelliad cryf i berswadio dynion i wneuthur derbyniad o'r iachawdwriaeth fawr yn Nghrist. Y bregeth gyntaf, mae yn debyg, a bregethodd, oedd yn Cydwely. testun oedd Mat. v. 4. Efe a neillduwyd i weinyddu yr ordinhadau o fedydd a swper yr Arglwydd yn Nghymdeithasfa Aberteifi, yn y flwyddyn 1830; a bu yn ddiwyd a llafurus gyda phob rhan o waith y weinidogaeth, mor bell ag y goddefai ei iechyd, hyd ddydd ei farwolaeth. Parhaodd ei gystudd yn hir, yr hyn a ddyoddefodd yn amyneddgar; ond pan gaffai ychydig seibiant ni byddai yn segur. Pregethodd y bregeth olaf yn Llandyfeiliog, Medi 24, 1848, oddiar Dat. ii. 19. Bu farw y 10fed o'r mis canlynol, yn 78 oed. Pregethwyd yn ei angladd gan y Parch. D. Humphreys, a gosodwyd yr hyn oedd farwol i orphwys yn mynwent St. Ismael, hyd foreu yr adgyfodiad, pryd y daw y corph blinedig i fyny yn anllygredig, ar ddelw ei Brynwr. Yn ei gystudd olaf, gofynodd hen frawd iddo pa fodd yr oedd yn teimlo; atebodd yntau yn siriol fod y perygl wedi ei symud.

Er nad oedd Mr. Bowen yn cael ei ystyried yn areithiwr hyawdl, eto efe a draddodai y genadwri am y groes gyda dwysder a difrifoldeb mawr; ac fe allai nad llawer oedd yn uwch mewn ffyddlondeb. Yr oedd yn ddarllenydd dyfal, yn wr o ddeall da, ac yn gristion gloyw. Fel dyn yr oedd yn siriol a hawddgar, ac yn gyfaill o'r iawn ryw. Yr oedd yn bur ofalus am yr eglwysi, ymneillduol y rhai cartrefol, ac ni byddai nemawr byth yn absenol o Gyfarfodydd Misol y Sir. Gofynid ei farn y rhan amlaf ar faterion y cyfarfodydd neillduol, a byddai ei sylwadau yn gyffredin yn bur bwrpasol. Gellir dywedyd am dano, Yr hyn a allodd hwn efe a'i gwnaeth. Cafodd ei ran o ofidiau y bywyd hwn; er hyny yr oedd y cwbl yn cydweithio er daioni, i'w addasu a'i gymhwyso i wlad nad oes ynddi ddim gofid na thrallod i'w gyfarfod byth mwy. Aeth "i mewn i lawenydd ei Arglwydd."