Gwaith Dewi Wnion/Dyhuddiant i Mr. T. W. Hancock

Gwaith Dewi Wnion

gan Dewi Wnion

DYHUDDIANT I MR. T. W. HANCOCK
Dolgellau, ar Farwolaeth ei Briod, Mary Spoonley Hanock, Rhagfyr 15fed, 1849.

Ow! torwyd f’anwylyd o’r bywyd i’r bedd,
Hynodwedd ymgeledd mor gu,
Er dysgwyl hir hawddfyd a gwynfyd o’i gwedd,
Du gwmwl i f’annedd a fu;

Mae profiad mwy prudd yn dyfod bob dydd,
Rhyw gystudd ar gystudd a gaf,
A thrallod ar drallod, fel syndod im’ sydd,
Does undyn drwy’r gwledydd mor glaf.

Er trymder ar drymder o brudd-der i’m bron,
Er llesged' y galon gan gur—
Er corwynt yn curo nes suro’r oes hon —
Goreuon ei swynion yn sur—
Er trist alar trwm, a blinder yn blwm,
Na ollwng eich rheswm yn rhydd—
Yn araf myfyriwch, mesurwch ei swm,
Mae terfyn i’w gwlwm tan gudd.

A chwi’r hyn ammododd ymglymodd yn glau,
A chadwodd ei geiriau’n ddigoll,
Ni wnaed yr ammodau ar eiriau i barhau,
Rhoed terfyn yn angau i’r rhai ’n oll;
Gadawodd y byd, a’i gysur i gyd,
A chwithan, ’i hanwylyd, yn ol;
Y Gŵr mwyaf garodd a’i prynodd mewn pryd,
Ehedodd i’r gwynfyd i’w gôl.

Er iddi hir orwedd yn llygredd y llawr,
Malurio bob awr yn y bedd,
Daw’n rhydd o byrth angau yn morau’r dydd mawr
Mor ddysglaer a’r wawr ar Ei wedd;
Myn Iesu’r pryd hyn ei seintiau, mae’n syn,
O feddiant y gelyn i’w gôl,
Ee’u cesglir i’r golau o gloiau du’r glyn
Heb adael un ewin yn ol.