Gwaith Huw Morus/Y Merched Glân Hoenus

← Delwedd: Ffair Llanrhaiadr

Gwaith Huw Morus gan Huw Morus (Eos Ceiriog) golygwyd gan Owen Morgan Edwards

Traws Naws Nwy →

Y MERCHED GLAN HOENUS.
Merch yn achwyn ar i chariad am briodi un arall.
Tôn,—Y DDEILEN WERDD."

MERCHED glân hoenus, di boenus, da i byd,
Cyd nithiwch wenithe, mae efre 'n yr yd;
Os dewis cnau llawnion yn wirion a wnewch,
Rhai gwisgi melynion yn goegion a gewch;
Fel bresiach blodeuol, ne dafol ar dir,
Mae llawer o'r meibion yn weigion yn wir,
Er teced i llyged, er gwyched i gwallt,
Mewn afieth mwyn wenieth, mae'n anodd i dallt;
Roedd impin nodedig, rwy'n dwedyd i chwi,
Yn dangos mawr gariad drwy ymweliad à mi,
Er bod fel glas fedwen, braf irbren, o bryd,
Fe brifiodd fel gwernen yn geubren i gyd.

Gwnae felin, gwnae eglwys yn gymwys y gwaith,
Gwnae dŷ ar i dafod mewn diwrnod o daith,
Gwnae blas ar i dyddyn mewn deuddydd ne dri,
A'r byd gen esmwythed a'r melfed i mi ;
Aur ar i eirie a fydde 'n i fin,
Ai fwynder yn seigie fel siwgwr a gwin;
Myfi oedd yr ore a gare fo i gyd,
A'i ddewis gywely i'w 'mgleddu fo 'n glyd;
Nid oedd un cardotyn am ofyn, mi wn,
Mor daer ar i dafod a'r hynod wr hwn,
Ac oni chae i wyllys ae allan o'i go,
Gen wyllted a'r carw, ne farw a wnai fo.

Wrth glywed i duchan, nid iachus i gri,
Roedd calon dosturiol gyneddfol gen i,
O anfodd fy ngherent, mae'n gywrent y gwir,
Mi gedwes gwmpeini 'r dyn heini, do'n hir;

Er ofni priodi, puredig yw merch,
Ni fedrwn mo'i fario, 'n bwys arno bu serch;
Am wrando ar i bratio, yn bragio hyd y brig,
Ces garu, ces gerydd i'm dwyrudd, a die;
Er gwrthod i amgenach, gwn bellach gen bwyll,
Er digter o'i achos rwy'n dangos i dwyll,
Er taered y glanddyn i ganlyn i gŵyn
Fe brifiodd o'r diwedd yn fudredd an-fwyn.

Troi wnaeth i feddylie 'n ddolenne ddwy lath,
Oddiwrth i ffals golyn, na welwy mo'i fath;
Cyflybwn i feddwl i gwmwl y gwynt,
Anwadal fynediad yw hediad i hynt;
Yn niwedd y broffes mi a golles y gŵr,
Ag arall ymrwyme, rhoes eirie rhy siwr;
Heb son am i drafel i 'madel â mi,
Ffei oerwr a'm ffeiriodd, drwy ffarwel y ci;
Er gwylio rhag llithro i chwith dripio wrth i droed,
Ni thafles i garreg i'w goryn erioed,
Gallase wrth roi heibio, nid cilio fel clown,
Roi un siwrne ofer—i ofyn a ddown.

Ni bu fo oddiar deirawr yn dirwyn y llall,
Ni ddeallodd a'i cipiodd fod Ciwpid yn ddall;
I ganlyn byr feddwl, yn drwbwl blin draw,
Medd hai mai hir ofal yn ddial a ddaw;
Pe base wrth fy newid yn dwedyd i daith,
Ni baswn yn prisio, na chwyno dim chwaith;
Er bod merched anghall yn diane i goed,
Ni chlywes i ddianc o wr ifanc erioed ;
Rhoi siampli ferched diniwed a wnai,
Bydd meibion cariades a'i credyd yn llai;
Gen ddigwydd 'madawiad, mawr siarad mor sych,
Ni cholla i mwy nghysgu'n gwir garu gŵr gwych.