Gwaith Mynyddog Cyfrol 1/Felly'n Wir

Gwaith Mynyddog Cyfrol 1
Caniadau
gan Richard Davies (Mynyddog)
Caniadau

FELLY'N WIR

RWY'N 'nabod hen Gymro hen ffasiwn
Sy'n tynnu mewn tipyn o oed,
Yr hwn sydd a'i lygad a'i galon
Yn llawer ysgafnach na'i droed;
Pan fydd ef yn lolian a siarad,
Cewch weled mor amlwg a'r haul
Fod ganddo ryw winc yn ei lygad,
A hwb yn ei ysgwydd bob 'n ail,
A'i ateb bob amser i bawb sydd yn glir,
Yn fyrr ac i bwrpas, —"Ho-ho, felly'n wir."

A glywsoch chwi, f'ewyrth, y stori
A daenir trwy'r wlad er dydd Sul,
Fod Rhydderch o'r Glyn wedi torri,
A'i ddyled yn ymyl wyth mil?
Fe ddwedir y gwerthir o i fyny i
Ryw adeg cyn dechreu yr ha',
Ond peidiwch a son am y stori
Wrth undyn, os gwelwch yn dda;
Ond f'ewyrth atebai mewn acen mor glir,
Dan wincio, a hwbian,—"Ho-ho, felly'n wir."

A glywsoch chwi hanes y widw,
Ei bod hi fel hyn ac fel hyn,
Yn siarad ar y sly â'r gŵr gweddw
Sy'n byw'r ochr arall i'r bryn?
Fe ddwedir fod honno a hwnnw
Yn edrych modrwyau'n y dre,

Wel, garw o beth yw gŵr gweddw
Am ddenu menywaid, yntê?
Wrth glywed fe ddwedai'r hen Gymro yn glir,
Dan wincio, a hwbian,— "Ho-ho, felly'n wir."

A glywsoch chwi, f'ewyrth, y stori
A daenir heb gelwydd na sên?
Mae'n ddigon i waed dyn i rewi,
A gwallt dyn i sythu ar ei ben,
Cadd teulu'n ddiweddar ei witsio,
Mae'r gŵr wedi drysu o'i go,
A'r fuwch wedi bwyta'r maen llifo,
A'r gath wedi llyncu y llo;
Ond dwedai'r hen Gymro gan wneud gwyneb hir,
A wincio, a hwbian,—"Ho-ho, felly'n wir."

Fe glywir rhyw fath o hanesion
Wrth fyned a dyfod bob tu,
Mae rhai yn gelwyddau go wynion,
A'r lleill yn gelwyddau go ddu;
Ond celwydd yw celwydd trwy'r cyfan,
A gwell peidio'i ddweyd, onid yw?
Mae celwydd bob amser yn aflan,
Beth bynnag a fyddo ei liw;
Dywedwn 'run fath a'r hen Gymro yn glir,
Pan glywn ryw stori,—"Ho-ho, felly'n wir.".
Mawrth 19, 1872.