Pa feddwl, pa 'madrodd, pa ddawn
← Mi wn fod fy Mhrynwr yn fyw | Pa feddwl, pa 'madrodd, pa ddawn gan John Williams (Ioan ap Gwilym) |
O! gariad, O! gariad mor rhad → |
228[1] Cariad angerddol.
88. 88. D.
1 PA feddwl, pa 'madrodd, pa ddawn,
Pa dafod all osod i maes,
Mor felys, mor helaeth, mor llawn,
Mor gryf yw ei gariad a'i ras?
Afonydd sy'n rhedeg mor gryf,
Na ddichon i bechod na bai
Wrthsefyll yn erbyn eu llif,
A'u llanw ardderchog di-drai.
2 Fel fflamau angerddol o dân
Yw cariad f'Anwylyd o hyd;
Fe losgodd bob rhwystrau o'i flaen,
Fe yfodd yr afon i gyd:
Ymaflodd mewn dyn ar y llawr,
Fe'i dygodd â'r Duwdod yn un;
Y pellter oedd rhyngddynt oedd fawr,
Fe'i llanwodd â'i haeddiant ei Hun.
- John Williams (Ioan ap Gwilym)
Ffynhonnell
golygu- ↑ Emyn rhif 228, Llyfr Emynau y Methodistiaid Calfinaidd a Wesleaidd 1930