Rhigymau'r Ffordd Fawr/Yr Oedfa
| ← Ffos Clawdd | Rhigymau'r Ffordd Fawr gan Dewi Emrys |
Di, Ddeddf! → |
YR OEDFA.
Yno nid oedd na phorth na changell,
Na su paderau na chainc na chôr,
Eithr cysgodion yr hwyr ar lechwedd,
A'r dydd yn marw ar wely'r môr.
Gwelwn y llan yn y dyffryn obry,
A'i thŵr yn esgyn uwch glesni coed;
A minnau'n gwybod, ar foel ysgymun,
Fod daear sanctaidd o dan fy nhroed.
Gwelwn y bannau ar fin y dyfroedd
Yn fflamio'n goelcerth hyd entrych nen,
A'r praidd yn dirwyn is tanlliw'r wybren
Ar ffordd brydferthach na'r heol wen.
Addefaf na thoddais yng ngwres y diolch
Am Un sydd yn cofio llwch y llawr.
Peidiwch â gofyn paham y plygais
Yng nghymun distaw y machlud mawr.
Beth am y dafnau heillt a lifodd
Yno'n felysach na ffrwd o gân?
A olchodd rheini fy ngruddiau llychlyd
Heb olchi f'enaid a'i wneud yn lân?
Rhyfedd oedd cofio am ffosydd gwaedlyd,
A gweled danaf gysgodau'r yw,—
Gweled y dydd ar y môr yn marw,
A theimlo bod goreu dyn yn fyw.