Telyn Dyfi/Rhan o Emyn Sant Ambros
← Deffrown! Fe ddaeth y dydd | Telyn Dyfi gan Daniel Silvan Evans |
Wrth Ddyfroedd Babilon → |
XXIII.
RHAN O EMYN SANT AMBROS.
'Ti, Dduw, a folwn; Ti a gydnabyddwn yn Arglwydd.'
TYDI, O Dduw, a folwn ni,
Addefwn Di yn Llywydd:
Y ddaiar oll a rydd fawrhâd
I Ti, y Tad tragywydd.
Byth arnat Ti, ag uchel floedd,
Y llefa'r lluoedd nefol;
Cerubiaid a Seraphiaid glân
Ar newydd gân wastadol.
Yr Apostolaidd gôr a'th fawl,
Tydi yw mawl Prophwydi;
A'th foli mae, ar gydsain gu,
Ardderchog lu'r Merthyri.
I Ti, Santeiddiol, Nefol Ner,
I Ti yn ber y canant:
O'r ddaiar hon i entrych nef
Adseinia llef dy foliant.
Yr unrhyw ar Fesur arall.
TYDI, O Dduw, a folwn ni,
Yn Arglwydd cydnabyddwn Di;
Y ddaiar oll a ddyry fawl
I Ti, dragwyddol Dad y gwawl.
I Ti y cân angylion nef,
A'u nerthoedd oll, ar lafar lef;
Cerubin a Seraphin sydd
Yn llefain arnat nos a dydd.
Dy foliant Di, anfeidrol Ior,
A seinia'r Apostolaidd gôr;
Prophwydi a Merthyron glân
I Ti a gyd-ddyrchafant gân.
Yr Eglwys Lân, â'i llef yn llon,
A'th fawl dros wyneb daiar gron;
A'r nefol lân aneirif lu
A'th fawl trwy'r holl ororau fry.