Oes neb o'r mwg drwg ei drem
'Rydd chwildro i'w ucheldrem?
Ceisiwch a mynnwch mewn munud
Ddiafol a holl bobl byd:
Meindiwch, dyma salamander,
Joci tew fel Jac y tarr:
Ymaflwch, cydiwch y ci,
Symbylwch e, Sion bwm baili;
A gyrrer ef o'r gorawr
I ffwrn nen fyd uffern fawr:
Gael ei fflangellu yn ddigolliant,
Garwa nych, a'i guro i'r nant.
Dyma gywydd y Trwnc a'i bwnc ar ben,
Wedi dulio dau dudalen.
|
Wrth gyflwyno tysteb i Huw Davies, Bangor, 1877.
𝕳UW Davies hoew dyfal
Yn awr sydd yn henwr sal,
Dyddiau ei febyd oeddynt.
Yn llawn gwaith, ac yn llon gynt.
Dysgodd grefft yn lled wisgi,
Meistrolodd, a hoffodd hi.
Dilynodd drwy dawel einioes,
Yn eich gwydd yr wŷdd, am hir oes:
Ei nodwydd a chwim neidiai,
Yn ei chwrs sefyll ni chai:
Pwythodd, tynnodd hyd henaint,
Pwy fedr ddywedyd pa faint
|
