O wyr mad a ddilladodd
Yn ei ddestlus, fedrus fodd?
Pan yn llanc ieuanc hoew-wedd,
Mynnodd gael menyw dda'i gwedd;
Prid oedd fel priod iddo,
Un o fil a fynnai fo.
Magodd ei blant, ac megys
Glew wron yn ei lon lys,
Hyn ddygai'i ben a'i ddeg bys
Yn ddiangen, ymddengys;
Heb help hefyd, hyd yr awr hon,
O byrsau y plwyf na'i berson.
Fe ddysgai ef ddewisgerdd,
Blaenorai pan ganai gerdd;
Bu'n was yn Ebenezer,
Gweini bu gyda'i gân bêr:
A noddodd faith flynyddau,
Ddawn iawn gerdd oedd yno'n gwan;
Cyn i'w lais, a'i acen lon.
Waethu, fel y mae weithion.
Aelod ffyddlon, union oedd,
Yn addurn am flynyddoedd
Yn nhy Dduw, bu'n annedd Ion
Yn ben gwr i'r Bangorion;
Bellach, 'rol iddo ballu,
Dewch gym'dogion llon yn llu:
Y dydd i'w anrhydeddu
A ddaeth, cyn ei hirnos ddu;
Rhoddwch yn hael o'ch rhuddaur
I wr gwych—anrheg o aur.
