neu yn fwy tawel fel hyn (" Mab y Plas Gwyn "):—
A gwrid ei ieuenctyd yn fyw ar ei wedd,
Ond dwylaw Marwolaeth o Cano.
Bryd arall yn ngwlad gwanwyn a serch, y mae yn gweled rhyfeddodau fel hyn:——
Ei gwddf oedd fel y lili wen,
A nos o wallt oedd ar ei phen:
neu ddarlun mewn lliwiau fel hyn:—
Lili y dyfroedd a gymerth i'w bron,
Fantell ysgarlad ar wyneb y dòn.
Y mae ganddo gân fechan—"Ti sy'n rhoi, O, nefol Dad "—yn yr Oriau Olaf, wedi ei chyfansoddi bron yn gyfangwbl ar gyferbyniadau; a rhai ohonynt yn dra effeithiol. Meddylier am y syniad hwn o garedigrwydd Duw yn rhoddi cwsg i'r afiach yn ei boen, a gorphwysfa i'r enaid blin yn mynwes Iesu:
Ti sy'n rhoi, O! Nefol Dad,
Falm i gysgu yn mhob clefyd.
****
Draw ar fynwes Mab y Dyn
Y mae melus, melus hun!
A thrachefn, mewn cyfeiriad arall:—
Eist at un a'th garodd fwyaf,
Byw yn unig allem ni,
Tros y bychan sydd yn huno;
Ond aeth ef at Iesu Grist
'R Hwn fu farw hefyd trosto.
Ac yn derfyn ar yr oll, hwn—y tyneraf o syniadau ysbrydol:—
Ddoe dan ddwylaw angau trist,
Heddyw'n mreichiau Iesu Grist.
Yn lle bod yr Oriau Olaf yn dangos y darfelydd wedi llesghau, y mae rhai o'r caneuon mor bryd-
