Uthr uchel oedd eithr chwal hi—try'n llwch,
A drých o dristwch yw edrych drosti.
Fflamau angerddol yn unol enynant,
Diamau y lwyswych DEML a ysant;
Y dorau eurog ynghyda'r ariant,
Y blodau addurn, a'r cwbl a doddant,
Wag annedd ddiogoniant—gyda bloedd
Hyll bwyir miloedd lle bu roi moliant!
Llithrig yw'r palmant llathrwyn,
Môr gwaed ar y Marmor gwyn.
Eto rhwng udiad y rhai trengedig,
Lleisiau, bloeddiadau y bobl luddedig,
A sŵn y fflamau, ffyrnau uffernig,
Tristwch oernadau trwst echrynedig,
A'r fan oedd orfoneddig—olwg drom!
Ow! ow! mae'n Sodom annewisedig.
CAERSALEM, deg em digymar—oeddit
Addurn yr holl ddaear,
Wedi'th gwymp pwy gwyd a'th gâr?
Ymgelant yn mhau galar—
Udaf, can's daeth fy adeg,
Ni sai' dim o'r ddinas deg;
Och! nid oes o'r gwychion dai
Anneddol, gongl a'm noddai:
O!'r llysoedd a ddrylliasant
I lawr o'u cŵr lawer cánt:
Dinas gadarn yn garnedd;
Addien fu-Ow! heddyw'n fedd.
Mynydd SION dirionaf,
Yn dda i gŷd heddyw gȧf:
Eirian barth arno y bu
Dyledog adeiladu:
Prif Balas y Ddinas dda,
Oedd eurog, emog, yma:
Trow'd yn adfail, sail y sedd
Freninol, firain annedd;
Tori, difa TWR DAFYDD,
O'i dirion sail, darnau sydd;
