Tudalen:Awdl Dynyster Jerusalem.djvu/13

Y mynydd oll, man oedd wych,
A'i gyrau yn aur gorwych,
Heddyw à lludw ddilledir!
Sawyr tân sy ar y tir.

Meirwon sy lle bu'r muriau—rhai waedant,
Ddrewedig domenau;
Ni wyddir bod neuaddau,
Neu byrth erioed yn y bau.

Darfu'r aberthu am byth,
Dir, o gôf yn dragyfyth!
Wylofus gwel'd y LEFIAID
Yn feirw, yn y lludw a'r llaid!

Plaid y RHUFEINIAID o'r fan
Ar hynt oll droant allan;
Rhyfelwyr llawn gorfoledd,
A llu gwŷch mewn dull a gwedd;
Mawrhydri ymerodrol
Ddangosant, pan ânt yn ôl:
A da olud i'w dilyn,
Byddin grêf—heb ddyn a gryn.

Wele y Ddinas heb liw o ddynion,
O! O! drwm haeriad, ond y rhai meirwon;
Heb le anneddawl i bobl newyddion,
Rhuddwaed ac ûlw yw'r eiddo âd gâlon,
O! mor wael, a marwolion!—ceir hyll drem
Mwy ar GAERSALEM, er gwae'r oesolion!

Y fan, i fwystfilod fydd,
Tŷn rhai gwylltion o'r gelltydd;
Byw wrth eu melus borthiant,
Yma ar gyrff y meirw gânt:
Cigfrain yn gerain o gwr
Draw y pant, gyda'r pentwr;
A'r lle glân wedi'r holl glôd,
Llenwir o Ddylluanod:
Pob bwystfil yma gilia,
Hoffi yn hon ei ffau wnâ: