Tudalen:Awdl Dynyster Jerusalem.djvu/2

Ni bû le eisor, llawn o Balasau,
Iesin ac agwedd ei Synagogau,
Eu gwêdd arnodwyd âg addurniadau,
Ie, llawn addurn ei holl aneddau;
Ac o fewn y trigfanau—ffrwyth y tir
Er bûdd monwesir heb ddim yn eisiau.

Urddedig Ddysgedigion,
Ddawnus wyr, drwy'r ddinas hon
Ymrodiant mewn mawrhydi,
Addurnant, a harddant hi:
Y Rabbiniaid a'r bonedd,
Eu dysg da, ddadguddia'u gwedd,
Wele, rhinwedd olrheiniant,
Fawrion wyr, myfyrio wnant.
Heirddion sér y ddinas hon
Yw ei thrwyawl athrawon;
Addas beunydd esboniant,
Geiriau Ner, agor a wnânt:
Ac efryd yn y Gyfraith
Ddofn a gwir, Ddeddf enwog iaith.

Ni fu ddinas mwy llawn o feddiannau
Yn trin cymaint o arian ac emau;
Un orhoff, orlawn o aur a pherlau;
Ceir ynod luosog gywrain dlysau,
Aroglus, wiw—goeth, rywiogawl seigiau,
Olewydd, gwinwydd, i'r genau—rydd hon,
O! ddinas wiwlon, ddaionus, olau.

Lliwdeg ddyffrynoedd llydain,
Sy o gylch y ddinas gain;
Llwyni fyrdd yn llawn o faeth,
Llwyni,, llenyrch, llawn lluniaeth;
Y blodeu wynebledant,
Ac yn eu nôdd gwēnu wnânt;
Dyferion gloywon y gwlith
Clau, ar eginau'r gwenith,
Glaswellt a gwyrddfrig lysiau
Y'mhlith y blodau'n amlhau;