Tudalen:Awdl ar yr Adgyfodiad.djvu/11

Yn gorph pur o'n natur ni,
O geudawd bedd gwnai godi.

Marwolaeth a'i arfogaeth orchfygodd,
Satan a'i erwin fyddin a faeddodd;
Yn mhen tri diwrnod adgyfododd;
I lys ei ogoniant ail esgynodd :
Tid yn ewyllys y Tad enillodd,
A thrwy ei ffyniant ei waith orphenodd;
Ac fel yna 'i cyflawnodd;—mae'n darian
Ddyogel weithian, buddugoliaethodd !

Fry ar ddeheulaw'r mawredd,—o'i fwriad
Oestad bydd yn eistedd,
I eiriol dros anwiredd,
Er achles ar uchel sedd.

Gorisel Graig yr oesoedd,—ac hefyd.
Un cyfuwch a'r nefoedd;
Yr un ag yw yn awr oedd,
Ior didawl erioed ydoedd.

Pôr, Iachawdwr pur a Cheidwad,
Efe ydyw'r Adgyfodiad;
Yn y diwedd rhydd wrandawiad
I'w ŵyn anwyl o'i eneiniad.
Mal grawn noethion, cyrff y pydron
Ddirif ddynion dderfydd unwaith;
Er eu meirw, cânt eu galw
Ar ei ddelw yn hardd eilwaith.

Gwir ffurfiad ei gorff eurfyg,—arbenig
Dderbyniant, nid benthyg;
A chânt yn eu meddiant mŷg—i'r nef wèn
Eu dwyn, a'u dyben i'w gwneyd yn debyg.

Ni rwystrir er dyrystro—allweddau
Gwyll iddynt ddihuno;