Tudalen:Beirdd y Berwyn 1700-1750.djvu/16

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Hawdd i'r iach gynghori 'r cla,
Er maint i boen, i ddiodde'n dda,
A dweyd, er blined fo i bla,
Mai mendio a wna 'n y man.
"Pe'd faech chwi'n gla, caech gen i gwyn,

Mi a'ch gwela'n sionca a dewra ar dwyn,
A'ch corff yn iachus foddus fwyn
I rodio llwyn a llan."

'Rwy'n 'mddangos felly'n d'wydd,
Fy mod i'n llon mewn llwydd,
Rhag son o rai di-swydd
A marcio'n rhwydd ar hyn.
"Chwi gawsoch esgus dda,
Eich coelio'n wir ni wna,
Mae'ch gair mor oer a'r ia,
Ne gaenen o eira gwyn."
Ti goeli, meinir, yn y man,
Fy mod i 'n diodde cur, lliw'r can,
A phan ddelo cry a gwan
I'm rhoi 'n y llan yn llu.
"Prudd yw gweled priddo gŵr
Ifanc mwyn a sytha yn siwr,
Mi wylaf finne ddagre o ddwr
Ar ol y carwr cu."

Fy llygaid i sy'n llawn,
Llwyr goelia hyn, lliw'r gwawn,
Diystyrwch sydd dost iawn,
O Dduw, na bawn o'r byd.
"Diystyr nid wyf fi,
Na choeglyd, wrthych chwi,
Rhoi ymadel ffarwel ffri
I chwi mewn bri mae'n bryd."
Ni chanai ffarwel iti, clyw,
Mwyna meinwen, yn fy myw,