Tudalen:Breuddwydion Myfanwy.djvu/69

Gwirwyd y dudalen hon

XI

Pob melyster coch a melyn aeron ar y cangau llwythog
A wnai ochrau'r bronnydd ffrwythog yn rhyw boenus drymaidd sawr,
A chymhelri cymysg liwiau'r adar gwyllt yn gweu drwy' i gilydd
Adar Duw yn ddigywilydd ym mhellafoedd y môr mawr.
—W. J. GRUFFYDD (Ynys yr Hud).

"YN WIR, y mae awyr y lle hwn yn iach," ebe Mr. Luxton bore drannoeth. "Er fy mod wedi blino cymaint neithiwr, teimlaf fel llanc heddiw."

Dywedodd Madame ei bod hithau eisoes yn teimlo'n iachach nag y bu er ys tro, ac yn ieuengach hefyd.

Am y bechgyn a Myfanwy, er eu holl helbulon, ac er colli ohonynt bawb a phopeth, teimlent yn llawn hwyl a hoen. Yr oedd ysbryd antur wedi eu meddiannu. Ni wyddid pa beth a ddigwyddai na pha ddarganfyddiadau diddorol a wneid o ddydd i ddydd. Llithrai'r gorffennol o'u meddwl. Yr oedd bywyd yn felys o hyd.