"O dir!" ebe Myfanwy. "Trueni na allaswn i werthu'r perl yma heddiw, a phrynu dillad newydd i ni i gyd â'r arian."
"Cadwch y perl yn ofalus. Pwy ŵyr na ddaw cyfle i'w werthu cyn bo hir," ebe Mr. Luxton.
Yr oedd creigiau isel ar y traeth yr ochr hon. Treuliasant lawer o amser i eistedd ar un o'r rhai hyn a gwylio'r pysgod yn chwarae yn y dŵr. Penderfynodd Llew a Gareth wneud rhywfath o wialen. bysgota drannoeth er mwyn ceisio dál rhai o'r pysgod mawr. Yr oedd y dŵr yn rhy ddwfn yma i fynd iddo a'u dál â'u dwylo.
Pan droisant yn ôl yr oedd y llanw yn prysur orchuddio'r tywod. Er mai ychydig o wahaniaeth oedd yno rhwng trai a llanw, yr oedd y traeth eisoes mor gul fel yr ofnent eu dál gan y dŵr.
"Dacw ddau afal yn y môr," ebe Myfanwy. "O ba le y daethant?"
Edrychasant i fyny, a gwelsant yn eu hymyl bren afalau, a chnwd o ffrwyth arno. Yr oedd y rhai aeddfed yn goch goch oddiallan ac yn wýn wýn oddimewn, a'u blâs yn nodedig o bêr. Yr oeddynt yn ychwanegiad pwysig at eu stoc o fwyd.
