Aros adref fel y bryniau.
Ydoedd rheol y preswylwyr;
Nid oedd twrf na chyffroadau
A'r hen ardal ond ymwelwyr;
Cyfrif arnynt gyda'r wawrddydd
Oedd ddiogel dyddiau'r flwyddyn;
Cyfrif arnynt ar ddiwedydd
Am orffwysdra yn ymofyn.
Unwaith yn y pedwar tymor
Y digwyddai ymadawiad
Mawr, ynghanol gwlad sy'n rhagor
Na dychymyg awen afrad;
Diwrnod Ffair Beddgelert welai
Fro fy Mebyd heb breswylydd,
Gosteg llethol a deyrnasai
Arno'i hun o faes i fynydd.
Drwy'r tawelwch ni symudai
Ond yr afon lefn, hamddenol;
Nid oedd floedd na bref ymyrai
A'r "distawrwydd dwys, ystyriol,"
Drach ei gefn, y Cwm ei hunan
Daflai lawer trem hiraethus,
Ac "ochenaid enaid anian "
Weithiau'n dianc dros ei wefus.
Buarth gweddw, cunnog segur
Ar ei gilydd syllai'n brudd;
Peidio wnai curiadau llafur
Er eu dycned, am y dydd;
Nid oedd droell o fwg yn esgyn
O un simdde yn y fro,—
Bywyd wedi rhoi ei delyn
Ar yr helyg am y tro.
Tudalen:Bro fy Mebyd a Chaniadau Eraill.djvu/110
Prawfddarllenwyd y dudalen hon