Tudalen:Bro fy Mebyd a Chaniadau Eraill.djvu/114

Ar Fryn y Gelynen ni thawodd y tant,
Er cefnu o'r eglwys fu'n llawen fam plant;
A thros Fwlch y Llaindir yr awel a chwyth,—
Yr awel na phaid ei pherarogl byth.

Mwsogli yn drwm a wna tô Pen yr Allt,
A'r adar yn nythu bob haf yn ei wallt;
Pereiddiach na chân adar llwyni fu swyn
Emynau y saint yn y bwthyn tô brwyn.

Mor fwyn oedd cael dilyn telynau Rhad Ras,
Ar hafddydd mor felyn, dan wybren mor las;
Ai popeth yn ieuanc yn llewych y tân
Lwyr losgodd fy henfro i'w chadw yn lân.

I Gapel y Ceunant, heb bryder am firynd,
A'r Sul yn ei febyd, mor hyfryd oedd mynd;
Teyrnasai rhyw osteg o gastell i graig,
Heb ddim yn ei dorri ond rhuad yr aig.

Disgleiriai y gwlith ar y blodau a'r dail,
Fel cawod o berlau yn llygad yr haul,
A pherlau profiadau y saint ar eu taith
Heb golli eu gwrid na'u cyfaredd ychwaith.

Cyrhaeddent i Elim heb deimlo yn flin,—
I fro a'i ffynhonnau yn llaeth ac yn win,
A llwybrau y Gwernydd yn wynion o'u hol
Fel llwybrau eu bywyd, dros lechwedd a dôl.
 
Gair Duw yn Ei gread oedd iddynt yn falm,
Cyn clywed Ei lais yn y Bregeth a'r Salm;
Ymunent ym moliant y gornant a'r ffrwd
Cyn cwrdd Pantycelyn a'i emyn yn frwd.

Yn ysbryd y Sabath, gorchfygu y byd
Wnaent hwy yn ei gastell ei hunan, a mud