HIRAETH AM GYMRU.
PARADWYS y byd yw Cymru o hyd,
Am dani mor hyfryd myfyrio;
Mae'r atgof am hon yn falm i fy mron
Ym mröydd yr estron wrth grwydro.
Mae'r gornant a'r llyn, y derw a'r ynn,
Yng nghesail y glyn sy'n ymlechu,
Ar waethaf pob saeth yn glynu yn gaeth
Gan ddeffro fy hiraeth am Gymru.
At fwthyn fy nhad, a'i symledd di-frad,
Parhau mae fy nghariad yn oddaith;
Os na fedda fri, ei hanes i mi
Dry'n gordial i loni fy ymdaith.
Dychmygaf wel'd mam o hyd yn rhoi llam
I achub fy ngham a'm diddanu;
Er gwell neu er gwaeth, o drothwy i draeth,
Parhau mae fy hiraeth am Gymru.
Nid balchder y byd sy'n swyno fy mryd,
Er gweled ei olud a'i heuliau;
Mae'r pentref di-nôd, a'i furiau lliw'r ôd,
Yn harddach na thrigfod gorseddau:
Mae rhodres y Sais yn codi ei lais,
Trwy deg a thrwy drais cais fy llethu;
Ond ffrwd ei ddawn ffraeth ni chyffry y chwaeth,
Na'r fron sydd mewn hiraeth am Gymru.
Mewn terfysg di—baid, mewn llwch ac mewn llaid,
Pa ryfedd i'm henaid ddymuno
Am wynfyd y waun a'i glesni ar daen
Am lannerch nas adwaen ddim cyffro?
Cyfoded y dref ei thyrrau i'r nef,
A safed yn gref a digrynnu;
Rhaid dychwel yn wan, nid oes i mi ran
Yn unlle tuallan i Gymru.
