CAPEL Y CWM.
CYFEIRIAIS yn fore i Gapel y Cwm,
A'r gwlith hyd fy llwybrau ddisgynnai yn drwm,
Tywalltai y nef o'i chostrelau ei balm
Mewn gweddi a phregeth, mewn emyn a salm;
Hyfrydwch oedd myned drwy dês a thrwy law
I awyr mor deneu, a chlywed gerllaw
Delynau y gwynfyd yn canu mor ber,
Dan lesni y wawr a disgleirdeb y ser.
Gwrandewais wrth ymdaith brofiadau y saint,
Heb weled fy nghyfle na phrisio fy mraint,
Dan wenau a dagrau clodforent heb gêl,
Aeddfedrwydd y grawn a melyster y mêl;
Ce's gwmni angylion o lechwedd i lwyn,
Heb 'nabod fy ffryndiau er teimlo eu swyn;
A phleser yw edrych yn ol gyda pharch
Ar dŷ Obededom a chartref yr Arch.
'Roedd tynfaen i f'enaid yng Nghapel y Cwm,
A'i dô yn fwsoglyd a'i furiau yn llwm,
Ni wyddwn, bryd hynny fod cymaint o'r nef
O'nghwmpas yn furiau rhag drygau y dref;
Yn sain cân a moliant cyfeiriwn mewn hwyl
I nawdd y cynteddau ddydd gwaith a dydd gwyl;
Canfyddwn hawddgarwch ar babell yr Iôr
Uwchlaw pob golygfa ar dir nac ar fôr.
Mae'r capel a minnau ers tro ar wahan,
Daw'r atgof amdano mewn emyn a chân,
I ddilyn fy nghrwydriad o gwmwd i gell,
Fel mwynder hen alaw bererin o bell;
Caf saib i fy natur wrth wrando yn daer
Ar brofiad fy mam ac ar adnod fy chwaer;
Yn llewych y Moddion ddibrisiodd y byd,
Y gwelais i gyntaf liw'r Perl mwyaf drud.
