CODI TICAD.
DISGWYLIAI plant yr ardal,
A'r haf yn tramwy'r tir,
Am ddiwrnod heb ei hafal,
Wrth lan y môr cyn hir; '
Doedd nemor un yn gwrthod,
Ei rodd at Drip y Plant,"
Diflannu wnai cybydd-dod,
Yn llwyr o serch pob sant.
Pan ddaeth y dydd tirionaf
I'r plant gael mynd i ffwrdd,
Ni welwyd yn yr Orsaf
Erioed fath lu yn cwrdd,
Ac yn eu plith canfyddais,
Fachgennyn llesg a llwyd—
Un wyddai fel y clywais
Pa beth oedd eisieu bwyd.
Ei fam yng, ngrym ei chariad
Ddywedodd yn ddioed,—
Caiff heddiw "Godi Ticad "
Y gyntaf waith erioed;
Meddyliai Bleddyn lawer
O'r fraint, ar waetha'i fraw,
A'i bres, gan faint ei bryder,
Yn mygu yn ei law.
Ar ol cael y Ticad a cherbyd cyfleus
Cychwynodd y Tren; yr oedd cwmni chwareus
Yn cadw'r fam weddw a'r bachgen bach, llwyd,
Mor siriol a'r blodau ar lawr Dyffryn Clwyd.
Bu'r daith i Landudno ac awel y mor
Yn ormod i Bleddyn; ni chroesodd y ddôr
Ar ol iddo ddychwel i fwthyn ei fam;
Byrhau wnai ei anadl, llesgau wnai ei gam.
