BREUDDWYD NOSWYL DEWI.
TRA Cwynai y noswynt fel alltud prudd,
Ymroddais i gysgu 'rol lludded y dydd.
Crwydrai 'nychymyg mor hoenus a'r gwynt,
Ond casglai i'w fynwes holl hanes ei hynt.
Ymdreuliodd yr hirnos, dilynnodd y wawr
Arosodd fy mreuddwyd, gwrandewch ef yn awr:—
Gyda chwmni balch eisteddwn
Mewn ystafell deg ei phryd,
A'r wynebau fel y blodau
Hyd y byrddau'n wenau i gyd;
Nid oedd yno siawns i Brinder
Ymlid hoen na tharfu hedd,
Nid oedd gennad i Ddifrifwch
Roi diflasdod ar y wledd.
Gwridai'r gwin mewn ffiol arian
Dawnsiai'r gân a'r araeth lefn,
Chwarddai'r cwmni gan ergydio'r
Byrddau droeon a thrachefn;
Er mor frwd oedd y cynulliad
Er mor swynol oedd y tant,
Methais glywed iaith fy nhadau,
Methais weled Dewi Sant.
Daeth cennad i'm cyrchu ar ysgafn droed;
Gadewais rialtwch y wledd yn ddioed,
Wynebais y gwynt a'r tywyllwch heb fraw,
A'r gennad yn gafael yn dynn yn fy llaw.
Cyrhaeddais ar waethaf y dymestl gref,
I Gartre'r Amddifaid tuallan i'r dref,—
Cyrhaeddais bryd Swper, ac O! mor ddi-stwr
Ac addfwyn oedd pawb gyda'u bara a'u dwr.
