Tudalen:Bywyd y Parch. Ebenezer Richard.djvu/17

Yn Pen-caer o faes y cernydd,
R'oeddent yn llettya o hyd,
Ninau'n disgwyl gwel'd eu lluoedd
'N tanu allan i'r holl fyd;
Buant yno un diwrnod,
A dwy noswaith, yn mha rai
Yr oedd llefau ac och'neidiau
Yr holl amser yn parhau.

Cawsom waredigaeth hynod,
Gwaredigaeth loyw lân,
Gwaredigaeth nad oedd ynddi
Swn bwledau, na thwrf tân!
Ein cadernid oll fu'n sefyll
'N unig ar ei ysgwydd gref,
Yn y man lle mae yn pwyso,
Daear gron ag uchder nef.

Ni ddianghasom tan dy gysgod,
Tan dy aden dawel wiw,
Yno cedwaist ni'n ddiogel,
Fel y iar o ddeutu ei chiw;
Ni appeliwn attat heddyw,
Mai tydi yn unig yw
Ein diogelwch ynmhob stormydd,
Attat rhedwn ni, ein Duw.

Ac 'rym ninau bron a meddwl
Y bydd anthem braf maes law,
Am y waredigaeth gafwyd,
Heb un arf ac heb un llaw;
Dim ond rhyw anfeidrol allu
A ymladdodd ar ein rhan,
Ac fe'u rhwymwyd fel na's gall'sent
Fudo mymryn bach o'r fan.

Ond meddyliaf mae y soldiers,
Ag oedd yn y frwydr hon,
Wedi ymgasglu ynghyd, oedd teulu,
Nef y nefoedd oll o'r bron:
Michael, a'i angylion cyflym,
Ydoedd yn y frwydr fawr,
I wrth'nebu'r ddraig a'i milwyr,
Ac i'w taflu oll i lawr.