Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/107

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Y MORWR.

ARWR dewr yw Morwr y dón—difraw
El uwch dyfroedd dyfnion;
A rhwyga war yr eigion,—
Eofn frawd ysgafn ei fron.

Yn llaw ing wrth gell angau—drwy ei oes
Mae ei drig yn ddiau;
Yn gylch o'i amgylch mae'n gwau
Adenydd gwyrddion donau.

O bob goror, trysorau—y gwledydd
Gludir yn ei longau;
Wele wâs gwych dilesghâu,
Llyw'r oes—diwallwr eisiau.


YMSON Y BARDD.

O mor felus ydyw cofio
Dyddiau dedwydd boreu oes,
Cyn i flinder amgylchiadau
Chwerwi'r fron ag awel groes.
Llithro wnaeth yr hen chwareuon
A'r teganau bob yr un:
Dringais inau'n ddiarwybod
Risiau oes nes d'od yn ddyn.

O na bawn yn ddyn meddylgar,—
Dyn o synwyr—dyn o ddawn,—
Dyn o feddwl athrylithgar,—
Dyn caredig, parod iawn—
Parod iawn i fyw i eraill,
Parod i ddyrchafu 'i wlad;
Byw yn dduwiol i gymdeithas,—
Dyna'r dyn gâ wir fwynhad.