YR ANUDONWR.
DUW yn dyst, dyna 'i destyn—oganwr
Gyda genau di-gryn,
O flaen ei Dduw—aflan ddyn—
Ei wadu a wna wed'yn.
Un â genau drygionus,—llunia dwyll
Llawn o dawch afiachus;
Ond ei iaith nid yw ond ûs—
Celwyddog, cywilyddus.
Ei weflau ffiaidd, aflan—gair Duw Ion
Geir danynt yn gruddfan;
Genau twyll yn cyneu tân
Yn ei enaid ei hunan.
DUW YN NODDFA.
DERFYDD holl rwysg daearfyd,—di-aros
Yn mwynderau bywyd;
Brau yw'n hoes, ber iawn ei hyd,
Gwyro mae pawb i'r gweryd.
Ond Duw erys yn darian—i'r duwiol
Drwy 'i dywydd yn mhobman;
O! loches gynes fe gân
Uwch drygfyd mewn iach drigfan.
Doed dylif, dued heuliau,—o'i gyraedd
Gwasgared planedau,
Noddfa glyd mewn haddef glâu—yn yr Ion
Rhag gelynion ga'r pur eu calonau.
Y DAWELNOS.
A! Dawelnos a'i dylni,—yn fynych
F'enaid wrendy ynddi;
Yn nystaw, fain, sain ei si
Eiddilyn gâr addoli,
