Os oes paradwys ar y ddaear hon
Rhaid dweyd mai dyma'r fangre lle bu'r nef
Yn hael brydferthu ei llanerchau cain.
Cyfoethog, ffrwythlawn yw'r gwinllanoedd têg,
Toreithiog ynt o bob amryfal ffrwyth.
Chwareua'r awel mewn hoenusrwydd byw,
O frigau'r goedwig gwna delynau fil.
Mae côr y wig fel côr y Wynfa wen—
Ymgolli wnaf yn llwyr mewn pur fwynhad,
Mewn dwfn addoliad plygaf yn eu gwydd;
Os hwn yw'r darlun—Beth yw'r nef ei hun?
Ac os caf ddod trwy byrth y Ganaan fry,
Pa fodd y syllaf ar brydferthwch bro,
Sef Canaan ogoneddus Duw ei hun.
Er hyn ffarwelio raid a'r golygfeydd,
Mae gwrthddrych arall heddyw'n denu'm bryd,
Sef swn cerddoriaeth yr Iorddonen gref;
Brenhines yw yn mhlith afonydd byd.
O! gysegredig afon, teimlais fod
Rhyw barchedigaeth ynwyf atat ti:
Prydferthaist Ganaan â dy ddyfroedd clir,
Fel braich trugaredd ymestynaist trwy,
Haelionus iawn dy gostrel fuost ti;
Gwasgeraist roddion, llifodd llaeth dy fron
Yn ffrydiau bywyd trwy'r dyffrynoedd teg.
Meillionog ddolydd ledant ar bob llaw,
Mynyddoedd cedyrn gyda'u gwyrddion draed
A ymestynant at dy lenydd di.
Iorddonen hael—myrddiynau rif y dail
Ddiodaist ti o greaduriaid Naf;
O gymwynasgar afon, balm i glust
Yr Iuddew ydyw'th enw swynol di.
O afon freintiedig—
Cael rhedeg trwy Ganaan—
Trwy wlad yr addewid,
Paradwys bereiddlan;
