Ei dagrau brwd gorbur ynt,
A chawodau serch ydynt;
Odlau yn llawn hyawdledd,
Yw ochain bwnc erchwyn bedd.
Ysgafnhâd gwasgfeuon yw,
Ochenaid o serch hanyw.
Nid yw araith iaith wrth hon,
Ond diystyr ei dwys—don,
A dirym oll wrth drom iaith,
Ochenaid leddf ei chwyniaith.
Hir y galar a goledd—am yr un
Roed yn mro y dyfnfedd;
O'r cof er dorau'r ceufedd,
Ni ddileir ei ddelw a'i wêdd.
Ei thylwyth fyth a wylia—am danynt
Mam dyner ofala;
Ar ei haelwyd rheola,
A'u llesio 'n nod ei llys wna.
Os cerydd, cerydd cariad—weinydda'n
Addas i'r amgylchiad;
Ei noddaeth a'i gweinyddiad
I eraill sydd er lleshad.
Yn ei thylwyth y wialen—yn addas
Ddefnyddia mewn angen—
A meiddia y fam addien
Ei llywio hi a'i llaw wen.
Ar aelwyd afreolus—gair o'i drwg
A grea drefn ddestlus:
Gwers reol ragorol gant,
Nes byddant yn weis boddus.
Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/17
Prawfddarllenwyd y dudalen hon