ANERCHIAD BARDDONOL
I Gymdeithas y Cymmrodorion, Blaenau Ffestiniog, 1888.
MAE dyn heb wybodaeth
Fel crwydryn tylawd,
Ymguddia mewn cwmwl
O afael pob ffawd;
Ymdreigla yn mlaen
Fel y gareg ar graig,
A'i feddwl mor grychlyd
A stormydd yr aig.
I freichiau gwybodaeth
Ymdreigla, O ddyn, —
Mae'n barod i'th gerfio
A'i morthwyl a'i chûn;
Cymdeithas yw hon
Draidd at wraidd anwybodaeth,
A dengys i ddyn
Beth yw dyben bodolaeth.
Rhydd amwisg o urddas
O amgylch ei natur,
I'w ddwyn o'i ddinodedd
Yn berson byw eglur;—
Yn werth i gymdeithas,
Yn llenor gorchestol,
I ennill anrhydedd
Ac enw anfarwol.
'Rwy'n gwella, gyfeillion
Diolchaf o galon
Am i chwi mor ffyddlon fy nghofio;
Mae hyn yn llawenydd
I fynwes y prydydd,
A'r cystudd ar unwaith yn cilio,
