Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/48

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Y DDWY WRAIG GERBRON SOLOMON.
Buddugol yn Eisteddfod y Llechwedd, 1881.

DWY wraig o isel rodiad
A ddaeth mewn pryder dwys,
At Solomon y brenhin
Ar neges fawr ei phwys.
Ar fynwes un o'r gwragedd
'Roedd baban bach di—nam;
A dyna'r holl ymryson—
Pa un oedd ei wir fam.

Y brenhin yn ddifrifol
Wrandawai'r achos syn,
A hwythau'n dadleu'r hanes
Yn drymaidd iawn fel hyn:
"Bu farw baban tyner
O fewn ein hanedd ni;"
A d'wedai un heb ddeigryn—
"Ond byw yw 'mhlentyn i."

Ond d'wedai'r llall yn eofn,
A'i serch yn llosgi'n fflam,
Er cymaint oedd ei gwaeledd,
"Mai hi oedd ei wir fam."
Cynhyrfodd hyn y brenhin,
A llidiodd wrthynt hwy,
Ac archai am y cleddyf
I'w ranu rhwng y ddwy.

Dolefai un yn erwin
Rhag ei drywanu ef;
Boddlonai'r llall yn dawel
I wrandaw ar ei lef.
A'r Brenhin yn ddioedi
Ganfyddai ffrwd o serch,
A chariad mam mewn ofnau
Rhag gwneyd y weithred erch.