Brefiadau y defaid a'r wyn
A lanwent fy mynwes â swyn;
Ac os ewyllysiech fy ngwel'd mewn mwynhad,
Rho'wch le imi'n fugail rhwng bryniau fy ngwlad.
'Rwy'n cofio pan oeddwn yn fugail,
Siaradwn ag anian pryd hyn,
Areithiai'r dyffrynoedd brydferthwch
Nes adsain yn ngwaelod y glyn;
Peroriaeth y goedwig a'm swynai,
A myrdd amrywiaethau y llwyn;
Fe'm denwyd gan natur, do ganwaith,
I adael y defaid a'r wyn.
Brefiadau y defaid a'r wyn
A lanwent fy mynwes â swyn;
Os crwydrodd y defaid yn mhell ar wahan,
Fe grwydrodd y bugail gan ysbryd y gân.
Mi geisiais ddynwared yr adar,
A hoffais gerddoriaeth a chân,
A cheisiwn farddoni a chanu
Bob hwyrnos wrth ochr y tân;
Mi roddais fugeilio o'r neilldu,
Yr hyn fu fy unig fwynhad;
Ond os nad wyf fugail,'rwy'n ddedwydd
Wrth ganu hen gerddi fy ngwlad.
Bum fugail i'r defaid a'r wyn,
Cerddoriaeth a'm denodd a'i swyn,
Ond eto'rwy'n ddedwydd mewn perffaith fwynhad
Wrth geisio datganu hen gerddi fy ngwlad.
INC.
INC esyd uwch tranc oesoedd—i gadw
Gedyrn weithiau lluoedd:
I gymdeithas cu was coedd
Arf yw yn llaw tyrfaoedd.
