Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/58

Ond trodd y rhod—ei hawliau fyn,
Tra baner rhyddid ar bob bryn.

Bu llawer seren lachar, wen,
Ar ael ffurfafen Cymru;
A thrwy'r tywyllwch oedd fel llen,
Fe 'u gwelwyd hwy'n pelydru;
Bu'r tadau'n myn'd o lwyn i lwyn
Yn ngoleu gwan ganwyllau brwyn.

Mae adar dunos wedi ffoi,
Canwyllau cyrff ddiffoddwyd;
Mae Cymru wedi llwyr ddeffroi,
Tra niwloedd oesau chwalwyd;
Dylathra'r heulwen gwm a nant,
Rhydd fywyd newydd yn ei phlant.

Bu ofergoeledd megys pla
Yn difa nerth y tadau,
Ac anwybodaeth megys iâ
Yn oeri'r gwirioneddau;
YR UDGORN ARIAN wnaeth eu brad,
A'r encil ffoisant oll o'n gwlad.

Mae baner wen Efengyl hedd
Trwy gymoedd Cymru'n chwifio,
Ac yn ei wain mae'r gloew gledd,
Ein gwlad, mae Duw'n ei llwyddo;
Ymddyrch yr haul yn uwch i'r lan,
Daw Cymru'n harddach yn y man.

Mor brydferth ydyw temlau dysg
Sy'n britho'n gwlad arddunol,
Ceir enwau'n bechgyn dewr yn mysg
Prif arwyr athrofaol:
Dringo mae'r haul hyd ael y nen,
Dringo mae bechgyn Cymru wen.