Os swyna tragwyddoldeb deulu'r nef,
Cofleidia plant y llawr y cysgod, gan
Eiddilwch eu dirnadaeth am y wlad
Lle nad oes nos o fewn ei dyddlyfr hi.
O "hwyaf ddydd," rhagorach dydd nid oes,
A chreadigaeth i'th groesawu gawn
Mewn amwisg o brydferthwch, nis gall neb
Ond Duwdod fod yn Awdwr i'r fath un.
Eisteddais, do, dan oleu canaid loer
I weled geni'r hwyaf blentyn hwn.
Yr haul a'i bwyntel baentiai ddae'r a nef.
Cyfodai'r byd oddi ar orweddfainc cwsg
Yn adnewyddol eilwaith i fwynhau
'R afrifed ddoniau a gyfreni di.
Mae 'th gael dy hunan yn nodedig rodd
Mae trefn y rhod yn newid. Teyrn y dydd
Yn "Alban Hefin" gawnY tanllyd gawr
A'i lygad byw yn fflam o ufel poeth,
Ac amwisg o ogoniant sydd o'i gylch.
Mor lachar yw ei lygad treiddgar ef
Fel nas gall dyn ond crynu yn ei wydd,
A gwyro pen mewn rhyw wyleidd—dra mawr.
O! Hwyaf Ddydd! o'th ol daw tymhor hâf
A gwres i beri tyfiant cnydau'r byd.
Cynyrchion daear yn addfedu gawn,
I fod yn gymwys ymborth dynolryw
A dirifedi greaduriaid Naf.
O! Hwyaf Ddydd! bendithion fyrdd a ddaw
Fel ffrwyth blynyddol dy ymweliad di.
Cyfoethog yw dy fynwes lwythog, lawn
O drugareddau fyrdd at anghen byd.
Paradwys fydd ein byd dros enyd fer
Yn rhinwedd dy ddyfodiad, Hwyaf Ddydd,
Croesawol fyddi byth gan deulu'r llawr.
