Mae JOHN LLOYD WILLIAMS ar ei draed yn araf,
A thystia ef mai dyma'r araeth chwerwaf
A glywodd ef am ddynion anrhydeddus
Er pan sefydlwyd y gymdeithas barchus.
Mi wn fod David Williams braidd yn bybyr,
Ond ni ddylasai ef insultio 'i frodyr:
I bob Hen Lanc mae rhyddid, os dewiso,
I fod yn aelod yn yr urdd neu beidio.
Ha! ha! meddai JOHNNY PRITCHARD, clywch yr hen ffrynd,
Bydd yntau'n fuan hefyd wedi myn'd;
'Rwyt tithau bron a thori rhai rheolau—
'Rwy'n meddwl i'm dy wel'd rhwng twyll a golau.
Cyn rhoddi'r cyhuddiad o'ch blaen yn glir,
Mi ofynaf i hono yw hyny yn wir ;
Os bydd hyny yn wir, myn cebyst i boys,
Rhaid John Lloyd Williams gymeryd y goes.
Mae JOHN H. JONES yn codi drachefn,
Gan ddechreu cystwyo a dweyd y drefn;
Gofynai:"Ai nid oedd hawl gan bob dyn
I ddewis a gwrthod fel gwelai ei hun?
Os yw 'Fferenfab' am eu cynorthwyo,
A David Williams am eu llwyr anrheithio ;
Os ydyw John Lloyd Williams am amddiffyn,
A Johnny Pritchard awydd achwyn tipyn,
Gadewch i bawb gael rhyddid barn gyfeillion,
Paham gollyngir allan gudd ergydion?"
Mae JOHN O. JONES yn ysu er's 'smeityn,
Mae'n arllwys araeth gref fel rhaiadr Berwyn.
Muntumiai ef mai bradwyr a briodai,
I farn "Fferenfab" byth nid ymostyngai;
Fe wyddai Robert Edwards pan ymunai,
Fe wyddai Humphrey Jones pan boeth ddadleuai
Mai angeu'n unig oedd i dori'r amod,
Ac nad oedd neb i roi ei fryd ar sorod
Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/86
Prawfddarllenwyd y dudalen hon