A gadael Hen Lancyddiaeth,—'rwy'n protestio
I beidio caniatau i neb ymuno ;
Ond, os gwna pawb ymuno i chwilio am wraig,
Mi daflwn Hen Lancyddiaeth dros y graig.
I'r perwyl hwn fe basiwyd penderfyniad,
A thynwyd y Gymdeithas i derfyniad.
YR HAUL.
O! Haul gogoneddus, ffynhonell gwawl cread,
Cyhoeddus was bydoedd heb arwydd dirywiad ;
Wyt ffyddlawn i'th Grewr—ymwelydd beunyddiol
Yn nghylchdro dy ymdaith, mewn urddas brenhinol.
O Haul! Wyt ardderchog, ti gwmpawd y bydoedd
O'th ogylch yn cylchdroi a gawn yn niferoedd ;
Dy lygad sydd lachar, dy wisg sydd yn fflamllyd;
Ein daear ymlona yn ngwên dy wynebpryd.
Tydi wyt gynyrchydd pob diwrnod a dreulir,
A noddwr pob bywyd daearol a welir;
Wyt arwr cryf nerthol, a llywydd gwarcheidiol
Yn taflu dy fantell o'n hamgylch yn ddyddiol.
Os daw rhew ac eira fel byddin ormesol,
I guddio prydferthwch ein daear arddunol ;
Gan wres dy wynebpryd ymdoddant o'r golwg,
A ffrwythau toreithiog ddaw eilwaith i'r amlwg.
Pan guddi dy wyneb mae pobpeth yn gwywo,
A'r byd yn ei fyrdd amrywiaethau'n gorphwyso ;
Ond yn adlewyrchiad dy lygad boreuol
Y byd a ymddeffry mewn gwedd adnewyddol.
Dy urddas godidog yn myd yr eangder
A deifl egwan gysgod o "Haul y Cyfiawnder;"
Bendithion afrifed gyfreni yn wresog,—
Difesur yw rhoddion dy fynwes gyfoethog.
