Ac aberth i'r rhyferthwy frad
Ei hanwyl gariad hithau!
****
Y llanc ysgrifennodd ei dynged ei hun,
A chostrel a'i dygodd i ddwylaw ei fun!
Llewygodd yr eneth, a'r saeth yn ei bron,
Trywanwyd ei henaid gan gennad y donn.
Mawr ydyw dirgelwch ofnadwy y môr;
Ond mwy ydyw gallu Anfeidrol yr Ior;
Efe sydd yn gwylio curiadau pob bron,
Efe ydyw awdwr tynghed fen pob tonn.
Efe a droes estyll marwolaeth oer erch,
Yn gerbyd i ddychwel cariad-lanc y ferch,
Y bachgen ddaeth yno i'w gwasgu i'w fron,
Rhoes Arglwydd y storom y gennad i'r donn.
CRANOGWEN.
'Rwyf bron a'th addoli, anfarwol Granogwen,
'Rwyt wedi fy synnu, a'm swyno yn lân,
Y mae dy athrylith a'th awen ddisgleirwen,
Yn twymo fy enaid-yn ennyn fy nghân.
Dy ryfedd hyawdledd a'th ddwys dduwiol-frydedd,
A'th ddoniau gwahanol enillodd fy serch :
Pwy bellach faidd wadu nas gall arucheledd
A mawredd meddyliol babellu mewn merch?
