Sibrwd awen ei hoff enw,
Edrych trwy ffenestri ffydd;
Clir oleuni deifl yr hanes,
Gwawr yn adgof haner dydd;
Gobaith edrych dros y gorwel
Drwy syllwydrau ardal hedd,
Ond mae rhywun yma'n sisial
Ei bod hithau yn y bedd.
Nid yn marw mae y Cristion
Wrth feddianu tawel hun,—
Gadael dirmyg ei elynion,
Gwisgo arfau Crist ei hun;
Gwyrdd fydd adgof ei rhagorion,
Deulu hoff mae hi mewn hedd,
Draw yn nghwmni'r pererinion,
Cartre'r saint tu draw i'r bedd.
LLYN TEGID A'R AMGYLCHOEDD.
LLYN Tegid mae'n brid mewn bro,
A'i glawr yn gwir ddisgleirio,
Gwylia'r lloer uwch gwely'r llyn
A'i dullwedd mewn modd dillyn,
Ar ei lif fwria i lawr
Yn uniawn o'i chlaer nenawr:
O'r fath fawredd ryfeddol
Lunia'i gwen er ei lân gol,
I mi'n anwyl mae'n enyn
Hoen a serch a'i swynion syn,
A charaf yr iach oror
Ger y lan mae'r fan yn fôr:
O harddwch yn llawn urddas,
A'r meusydd a'r glenydd glas
Yn hygar iawn o'i ogylch
Ffurfiant eirian gyfan gylch.
