Mae blwyddi'th oes, ti weli,
Yn rhedeg heibio'n rhwydd;
Wyt flwydd yn nes i arall fyd,
O hyd bob dydd pen blwydd.
Dydd dydd pen blwydd, fy nghariad,
Gochela, lleidr yw;
Mae'n cipio blwyddyn gron bob tro,
Mor wir a'th fod yn fyw;
Er nad yw'n d'od yn fynych,
Mae'n d'od yn gyson iawn,
A chauad am ryw lwmp o'th oes,
Mae'i foreu a'i brydnawn;
Er nad yw yn wahanol
I'w wel'd i arall ddydd;
I'th dwyllo, cofia, onest ferch,
Dau gynyg ganddo sydd;
Blynyddau drud dy fywyd,
O'th afael ddug yn rhwydd;
A thithau'n henach, henach, ddyd,
O hyd bob dydd pen blwydd.
Dy ddyddiau blwydd, fy nghariad,
Mae llawer tro'n y byd;
Yn digwydd yn y dyddiau mân
Sy'n asio rhai'n ynghyd;
Curiadau aml dy galon,
Sy'n cyfrif llawer peth;
Nas gall dy fenydd yn ei fyw,
Ei gyfri'n beth di feth;
Mae'r hyn sydd wedi pasio,
O flaen dy gof yn fyw;
Ond y dyfodol sydd dan sêl
'Does neb a'i gwel ond Duw;
Ond teimlad cudd fy mynwes,
Anadla am dy lwydd;
Anadlaf am dy lwydd di-lyth,
Am byth, bob dydd pen blwydd.
Tudalen:Caniadau Watcyn Wyn.djvu/108
Prawfddarllenwyd y dudalen hon